Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |        mamy, prawda? Która też godzina w mieście, bo mój zegarek
 2  I,3 | zupełnie był gotów, gdy wybije godzina sprawiedliwości, ojciec
 3  I,7 |     tak cudowne kuracje. Przed godziną byłem pełen trucizny, a
 4  I,8 |        nim dopiero dziś, przed godziną.~Rzecz dziwna! przecie miał
 5  I,11|     drzew stała cicho.~- Która godzina? - zapytał go nagle jakiś
 6  I,11|     jakiś głos zachrypnięty.~- Godzina?...~Wokulski przetarł oczy.
 7  I,12|      po niemiecku usta, drugie godzina.~Wszystkie kupuje się dziecku -
 8  I,14|          Upłynęło pół godziny, godzina, dwie - należało wracać
 9 II,3 |        Wszystko przejdzie!..."~Godzina dziesiąta rano, nowa stacja.
10 II,8 |       znam!... Pytam się przed godziną prezesowej: gdzie Wokulski?~"
11 II,10|        muzyki, za pięć złotych godzina...~Westchnąłem domyślając
12 II,10| podobnych rzeczy. Nim upłynęła godzina, byłem pewny, że sprawa
13 II,17|   poglądami... Bo akurat przed godziną miałem uroczystą rozmowę