Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |    Helusiu - rzekła półgłosem do dziecka - połóż to na tacy i pocałuj
 2  I,10|   rozmowy, gdyż znając Stacha od dziecka, mógłbym im powiedzieć tylko
 3 II,1 |    przykład znam Stare Miasto od dziecka i zawsze wydawało mi się,
 4 II,2 | wstrętnego domu przez pamięć dla dziecka, której nic już nie wydrze
 5 II,2 |          reszty szczęście mojego dziecka. Przysięgnę - dodała ciszej -
 6 II,10|       Heluniu! - zwróciła się do dziecka - a nie ma tam jakiej literki?...~-
 7 II,10|         przyczyni się do radości dziecka.~Helunia, choć rozmawialiśmy
 8 II,11|        tym więcej tajemnica mego dziecka i tego szlachetnego człowieka:~
 9 II,15|             Niechaj ma posag dla dziecka..."~Co kilka dni widywał
10 II,15|    miejscu rosła, nie większa od dziecka. W tym czasie wiał wiatr
11 II,17|    bierze, ażebym zamiast mojego dziecka nie zobaczył gachowego.
12 II,17|         i jeszcze znający się od dziecka, mogą prowadzić nawet dość
13 II,17|       fiołkowymi oczyma i twarzą dziecka, a Wokulski spostrzegł ze