Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |    oznaką najwyższej sympatii i cierpień, wtedy - czuję, że mi czegoś
 2  I,8 | szczeniąt. I jeszcze, na domiar cierpień, bolały go drzewa obdarte
 3  I,8 |         i wreszcie - cały ocean cierpień powszechnych, które wedle
 4 II,3 |        głuchych, nieokreślonych cierpień, poczęło się w nim rodzić
 5 II,7 |      się sposób osłodzenia jego cierpień, lecz dziś należy go trzymać
 6 II,8 |    miłość mierzy się wielkością cierpień, takiej jak moja może jeszcze
 7 II,10|      która jest kresem ludzkich cierpień, o nankinowych spodniach
 8 II,12|        się przed sobą ze swoich cierpień. Ci panowie wszystko robią
 9 II,13|         zdejmuje.~- Ale nie bez cierpień - odpowiedziała pani Wąsowska. -
10 II,15|       cierpieniem wpadł w morze cierpień i tyle odczuł, tyle przemyślał,
11 II,17|       wielbiciela, i z własnych cierpień.~"Czy to podobna?... czy
12 II,17|       technologiczna wyrośnie z cierpień, z gruzów ludzkiego szczęścia.
13 II,17|    dotychczas bolesny.~Ten brak cierpień znowu zatrwożył go.~"Czy