Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |           i o nim mówią, Wokulski zmieszał się. Ażeby jednak pokazać
 2  I,9 |      odjechał ku miastu. Wokulski zmieszał się z przechodniami i poszedł
 3  I,10|        trochę lepiej?...~Lisiecki zmieszał się czując, że jego posada
 4  I,11|    chrząknął drugi raz, marszałek zmieszał się i niezwykle wielkim
 5  I,13| Maruszewicz. Już był zmieszany, a zmieszał się jeszcze bardziej, poznawszy,
 6  I,19|    Wokulski spostrzegł to i znowu zmieszał się. ~- Więc dlaczego pan
 7 II,5 |        nagle Wokulski. ~Baron tak zmieszał się, że przez chwilę siedział
 8 II,7 |         sam Starski zdziwił się i zmieszał, a baron, choć mu nie szła
 9 II,8 |       krwi... ~Węgiełek wcale nie zmieszał się tą propozycją; owszem,
10 II,9 | uściskania go.~Poznał to, ale nie zmieszał się. Owszem, z najlepszą
11 II,13|           zmienić program.~Doktór zmieszał się...~- No, co tam - rzekł. -
12 II,19|          na twarzy pana Ignacego. Zmieszał się niesłychanie, sam prawie