Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |        za granicę" - myślał.~"A zawód, jaki zrobisz ludziom, którzy
 2  I,8 |         położyli nadzieję?..."~"Zawód?... Alboż mnie samego nie
 3  I,8 |         mnie samego nie spotkał zawód?..."~Wokulski idąc, poczuł
 4  I,16|    Spotkało ją dziś szczęście i zawód. Wielki tragik włoski, Rossi,
 5  I,16|         w którym przepraszał za zawód i usprawiedliwiał się niespodziewaną
 6  I,16|        Rzuć nazwisko, rzuć swój zawód... Tak, ale cóżby wtedy
 7 II,5 |         tysięcy rubli pannie za zawód. Serce mi drętwiało z obawy,
 8 II,8 |         się pod nogami. Jest to zawód tak niespodziany i przykry,
 9 II,12| Wokulski zrobił księciu przykry zawód. Książę sądził i wierzył,
10 II,15|        z serca jakiś ból, jakiś zawód i rozpacz. Wykolejona myśl
11 II,17|       na serio.~- Więc robi pan zawód swoim wspólnikom...~- Jaki?
12 II,17|       miesięcy w domu, robi pan zawód kilkunastu ludziom, którzy