Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |    styczniu zamach stanu?... Wierz mi, panie Klejn, bonapartyzm
 2  I,9 |   Znam matkę tego chłopca, i wierz mi, że przykro patrzeć na
 3  I,9 |      naszej sfery, w której, wierz mi, są rozumy i szlachetne
 4  I,11| podnosząc się z fotelu. - Bo wierz mi, łatwiej wyrzucić tysiące
 5  I,12|    czyste. Ale w tej chwili, wierz mi, masz we mnie tylko człowieka
 6  I,12|   Szlangbaum pana prosi...~- Wierz mi pan, że dobrze na tym
 7  I,19|  wymieniano nawet uściski... Wierz mi, Stachu, ja nie jestem
 8 II,1 | Znowu stanął na chodniku. ~- Wierz mi, panie Ignacy - kończył
 9 II,1 |   mówił nieraz do Stacha - i wierz, bo silna wiara może zatrzymać
10 II,7 | roześmiała się ironicznie.~- Wierz mi, Belu, że urodzenie jest
11 II,7 |      niż ty, moje dziecko, i wierz mi, że one bardzo prędko
12 II,10|   mówiła staruszka płacząc - wierz mi, że dla takich jak my