Tom,  Rozdzial

 1  I,17|       nic nadzwyczajnego, ale umiem przynajmniej oceniać ludzi
 2 II,1 |      innym, z czego sobie nie umiem nawet dobrze zdać sprawy.
 3 II,5 |       Zachodem. "Wszystko, co umiem, wszystko, co mam, wszystko,
 4 II,6 |      potrafisz ocenić, jak ja umiem zawracać głowy. W takiej
 5 II,6 |    grzeczność, którą od dawna umiem na pamięć. Naturalnie, taki
 6 II,7 |    sama mam bardzo słaby. Nie umiem oprzeć się niczemu, Lękam
 7 II,7 |        Tego, co posiadam i co umiem, nie dało mi szlachectwo,
 8 II,8 |       reszty... Już nawet nie umiem myśleć porządnie... straciłem
 9 II,13|     co pani?~- I przyznaj, że umiem dotrzymywać obietnic.~Głos
10 II,14|       długów. I ja pokażę, że umiem pracować...~- Jesteś chory,
11 II,17| nauczyć się oszczędności.~Nie umiem ci opowiedzieć, jak się
12 II,19|   więc muszę i ja pokazać, co umiem... Precz z marzeniami!...