Tom,  Rozdzial

 1  I,10|          Prosty człowiek, a jaki uczciwy! Przywiózł ze sobą dziesięcioletniego
 2  I,13|       próżniactwie jest człowiek uczciwy... (Czy próżniak może być
 3  I,19|         sam kupić kamienicę (jak uczciwy człowiek), podstawił lichwiarza,
 4 II,1 |      swatać, to nie będę. Jestem uczciwy kupiec i nie myślę zajmować
 5 II,2 | wskazując na mnie. - To musi być uczciwy człowiek... ~Teraz ja ukłoniłem
 6 II,9 |        Stach należał, musiał być uczciwy.~W parę dni po jego powrocie
 7 II,11|      będzie szczęśliwym, bo jest uczciwy?... Ty myślisz, ośla głowo,
 8 II,11|       okraść... Czego, lubo jest uczciwy starozakonny, nie uważałbym
 9 II,11|        Gdzie indziej taki jak ja uczciwy dorobkiewicz miałby wrogów,
10 II,16|         samej ręki ponoszą karę; uczciwy zaś Klejn ma towarzystwo,
11 II,18|         człowiek z tego doktora. Uczciwy to on jest, a nade wszystko
12 II,19|        dobry obywatel i człowiek uczciwy?... No, pijże, panie Ignacy!... -