Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |          szeptał on, bóg światła, tajemnice nieba i ziemi, jakich dotychczas
 2  I,10|           wiedzieć wszystkie jego tajemnice.~Po hucznym obiedzie byłem
 3  I,12|            że adwokat odkrył jego tajemnicę, i tym, że krytykował jego
 4 II,3 |       Więc... mam do zbycia ważną tajemnicę... ~- Nie mam prawa nabywać
 5 II,3 |         nowe idee albo rozjaśniał tajemnice jego własnej duszy. ~Raz,
 6 II,4 |         Już rozumiem - pomyślał - tajemnicę Geista. On mnie zamagnetyzował..."~
 7 II,4 |        cząstki ciał, a zrozumiesz tajemnicę wynalazku. Polega on na
 8 II,4 |       przedstawiał mi jako świętą tajemnicę? Kto nauczył mnie gardzić
 9 II,7 |           musi mieć jakąś sercową tajemnicę i że szukając bogatej żony
10 II,11| najświętszym słowem powierzyła tę tajemnicę pani Denowa, wiesz pan,
11 II,12|          Wokulski zna jakąś ważną tajemnicę naukową, ale jestem pewny,
12 II,19|            Czy może robisz z tego tajemnicę stanu?... - nalegał doktór.~