Tom,  Rozdzial

 1  I,12|     papierów z bocznej kieszeni surduta.~- Możemy zaraz skończyć? -
 2  I,18| Zgarbiony Żyd chwyta go za połę surduta, znowu sadza na krześle
 3  I,18|       starannie zasłonięte połą surduta, i - jest w sali. ~Odetchnął...
 4  I,18| faworytkami, że walają mu klapy surduta. Dżentelmen z faworytami
 5  I,19|  papierów siedział Wokulski bez surduta i kamizelki i pisał. ~-
 6  I,19|       Tomasz w pantoflach i bez surduta z wolna przechadzał się
 7 II,2 |        wywabienie plam ze swego surduta. Popatrzyliśmy sobie - mówię -
 8 II,3 | czerwoną wstążeczką przy klapie surduta: ~- Wiem, że mało ma pan
 9 II,3 | miniaturowych orderów na klapie surduta, proponował Wokulskiemu:
10 II,3 |        dotknął bocznej kieszeni surduta i już nie znalazł tam srebrnej
11 II,11|       schwyciwszy mnie za klapy surduta mówił zirytowanym głosem :~-
12 II,16|         kamizelki, kamizelka do surduta, a krawat do wszystkiego.~-