Tom,  Rozdzial

 1  I,3 | Właścicielem sklepu był Jan Mincel, starzec z rumianą twarzą i kosmykiem
 2  I,3 | przeznaczonych głównie na sprzedaż. Starzec odbierał pieniądze, zdawał
 3  I,12|   Szlangbaum?~- Żle! - odpowiedział starzec. - Na Żydów zaczyna się
 4  I,12|            interes zapłacić drożej.~Starzec potrząsnął głową i odezwał
 5  I,19|        powieki i jest pochylony jak starzec; ale uwagi te powstrzymały
 6 II,1 |           cha!... podoba mi się ten starzec!... ~Głupi był koncept.
 7 II,1 |             jakieś dwa cienie: siwy starzec w piaskowym surducie, z
 8 II,4 |          Faktem jest jednak, że ten starzec, o niezdecydowanym wieku,
 9 II,4 |           nowy atak podejrzliwości. Starzec padł na kanapę, ukrył pudełko
10 II,4 |             ufam - mówił zgryźliwie starzec. - Bo jaką mi dać kto może
11 II,4 |         wręczył mu trzysta franków. Starzec zapakował swoje okazy, zamknął
12 II,17|            Ależ baron to niedołężny starzec!...~- Po cóż za niego wyszła,