Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |      pociąg - wejść do sklepu, spojrzeć w oczy Wokulskiemu i zapłacić
 2  I,8 |       sklepy, aleje...~"Trzeba spojrzeć, jak by to wyglądało" -
 3  I,9 |        brakło. Chciał choć raz spojrzeć na pannę Izabelę.~"No, w
 4  I,9 |          Przecież muszę na nią spojrzeć... Kto wie, jak prędko spotkamy
 5  I,10|     oddałbym życie, ażeby choć spojrzeć na las sosnowy i chałupy
 6  I,11|        nadszedł ranek, bał się spojrzeć w okno, ażeby nie zobaczyć
 7 II,3 | nietoperzów. Szedł i lękał się spojrzeć za siebie; zdawało mu się,
 8 II,4 |     kolanach i prawie nie śmią spojrzeć; a są inni, którzy tę wodę
 9 II,8 |    gruzach. Wokulski nie śmiał spojrzeć na nią. Po długim milczeniu
10 II,15|     Zlituj się... Ależ on może spojrzeć!... Znienawidzę cię...~-
11 II,16|        choć raz przed śmiercią spojrzeć na Węgry... Może na dawnych
12 II,16|     muszę wybrać się w podróż, spojrzeć na góry i lasy, wykąpać