Tom,  Rozdzial

 1  I,9 | potrafiłabym walczyć?...~- Czy z sercem? - zapytał. - Nie warto...~
 2  I,9 | ramionami.~- Ach, gdzież znowu z sercem. Myślę o prawdziwej walce
 3  I,10|         w bagnie; ale człowiek z sercem!... Darmo, panie Mincel,
 4  I,11|     włosów do nagniotków, duszą, sercem, krwią. Wierzył, że każde
 5  I,15|  jednocześnie płakać nad własnym sercem, tak boleśnie rozdartym,
 6 II,4 |     człowieka, istotę z rozumem, sercem i energią. Pan, panie S
 7 II,4 |          pomiędzy jego rozumem i sercem. Rozum ciągnął go do Geista,
 8 II,4 |       się egzekwie nad zdeptanym sercem ludzkim!"~Wtem nasunęło
 9 II,6 |     świata, do którego ja należę sercem i duszą... Ach, jaki on
10 II,12|     potrafi nie ulitować się nad sercem tak głęboko zranionym, a
11 II,15|         poda Panu swemu, a całym sercem szczerze ufa jemu, śmiele
12 II,19|       właśnie podróżuje z lekkim sercem. A nie pisze, bośmy mu już