Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |        było dostatków, ale dużo radości, przynajmniej dla mnie.
 2  I,9 |       Hrabina nie posiada się z radości, książę mówi tylko o tobie...
 3  I,10|           Nigdy zaś nie zapomnę radości, jakiej doznałem usłyszawszy,
 4  I,11|   uśmiechnął się przypisując to radości z jego wizyty i zaprosin.
 5  I,13| monsieur...~Wokulski osłupiał z radości. Był jeszcze na jednym wyścigu
 6  I,16|   przystępie jakiejś żakowskiej radości postanowił robić błędy przy
 7 II,2 |         mógłbym uważać za objaw radości. ~- Mateczko! - wtrąciła
 8 II,4 |        ale nie dawał ani kropli radości. Godziny wlokły mu się jak
 9 II,10|    jeżeli sama przyczyni się do radości dziecka.~Helunia, choć rozmawialiśmy
10 II,11|         co chwilę wykrzykując z radości; pani Misiewiczowa i ja
11 II,17|    Wokulskiego osobliwe uczucie radości i rozrzewnienia; podbiegł
12 II,17|     Zamiast wydać obiad na znak radości, to ten się boi... A cóż