Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |         za to, że ma inne niż my przekonania polityczne...~- Polityczne?... -
 2  I,9 |       Więc ten młody człowiek ma przekonania?... - zawołała panna Izabela. -
 3  I,9 |        do Mraczewskiego.~- Nie o przekonania chodziło, pani hrabino -
 4  I,16|            rzekł pan Tomasztonem przekonania. I dodał po chwili: - W
 5  I,18|      stronę kamienic. Potem (dla przekonania samego siebie, że jego umysłowe
 6 II,4 |    głośno obcasami po pokoju dla przekonania się, że nie marzy, ale czuwa. ~"
 7 II,8 |          rzekła tonem głębokiego przekonania panna Felicja. ~- Ależ,
 8 II,9 |  dojrzałej rozwadze doszedłem do przekonania, żem bywał za rzadko. W
 9 II,12| milczeniu, lecz powoli doszła do przekonania, że Wokulski jest najbardziej
10 II,13|    ożeniłbym się, bo nie miałbym przekonania, że się w niej stary obyczaj
11 II,14|          odparł tonem głębokiego przekonania. - Jeżeli pan Wokulski,
12 II,16|    Wyjaśnienie to nie trafiło do przekonania ani mnie, ani Szumanowi.