Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |    ucałowała jego nogi jak niegdyś Maria Magdalena.~"Błogosławieni,
 2  I,9 |               Już patrzę. Zdrowaś, Maria, łaski pełna... Czy to,
 3  I,9 |         Więc mów za mamą: Zdrowaś, Maria...~- Śmierci naszej. Amen -
 4  I,17| zawiadomiono go, że taka to a taka Maria, niegdyś dziewczyna złego
 5  I,17|           W drugim liście sama owa Maria... dziękowała mu za dotychczasową
 6  I,18|          piętr na ziemię. ~- Jezus Maria!... - jęknął Rzecki zrywając
 7  I,18|     pociemniało w oczach. ~"Jezus, Maria! - szepcze. - Więc już nawet
 8  I,18|   przewidują, że go zgubi... Jezus Maria!..." ,~Około stołu zajętego
 9 II,6 |         Gdy wróciła, wyglądała jak Maria Stuart przebaczająca swoim
10 II,10|    rozpaczliwymi znakami.~- Jezus! Maria!... - rzekła - nie wiesz
11 II,10|      chodziłeś jak struty... Jezus Maria... A to co?..~Ostatnie te
12 II,11|                mówią baby. - Jezus Maria! ratuj duszę jego..." Maruszewicz,