Tom,  Rozdzial

 1  I,6 | Przypuśćmy, że nie spiskujesz - ciągnie dalej panna Izabela - ale
 2  I,11|       połyskująca woda sadzawki ciągnie go z nieprzepartą siłą.~"
 3  I,15|      zapewne i dlatego nikt nie ciągnie na sześćdziesięciolatki,
 4  I,18|        Będziesz się pan śmiał.- ciągnie pan Tomasz - z tego, co
 5  I,18| odmrukuje jegomość. ~- Prawda - ciągnie dalej Żyd - że w naszym
 6 II,3 |  Wokulski. ~- O mnie mniejsza - ciągnie dalej Suzin. - Takeś zhardział
 7 II,3 |    Teraz jednolita ściana domów ciągnie się przez kilkaset kroków.
 8 II,3 |        Od Opery do Łuku Gwiazdy ciągnie się dzielnica bogatych dorobkiewiczów,
 9 II,10|   Wirski zadyszany i zmieszany; ciągnie mnie do mego mieszkania,
10 II,10|     wiedział, po co go baronowa ciągnie do mieszkania pani Stawskiej.
11 II,17|       co parę dni. Coś mnie tam ciągnie, nie wiem - piękna natura
12 II,19|       Mincel siedzi na fotelu i ciągnie za sznurek wiszącego w oknie