Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |            Gdy zaś Mincel nie był zmęczony, dyktował mi jeszcze zadania
 2  I,4 | przypuszczać... Ale jestem trochę zmęczony.~- Słusznie - odparł Rzecki. -
 3  I,7 |        Nigdzie nie zajrzę, jestem zmęczony - odpowiedział Wokulski
 4  I,13|           wszedł do jego pokoju i zmęczony upadł na kanapę, doktór
 5  I,18|      gdzieś w tym chórze odróżnia zmęczony głos inkasenta Obermana,
 6 II,15|          Pruszkowa. Za Pruszkowem zmęczony i jednostajny głos pana
 7 II,15|     dobrego"- szepnął.~Był bardzo zmęczony, więc usiadł na ziemi, obok
 8 II,16|         tak coś...~Jaki ja jestem zmęczony; już nawet ciężko mi pisać.
 9 II,16|   Wokulski...~Ach, jaki ja jestem zmęczony... Muszę gdzieś wyjechać.~
10 II,17|          znajomej twarzy. ~Wrócił zmęczony i wzburzony, ale tej nocy
11 II,17|    Izabeli, a wtedy czuł, że jego zmęczony mózg naprawdę wypoczywa.