Tom,  Rozdzial

 1  I,10|          Raczek wziął ją do ręki i wzdychając odliczył piętnaście półimperiałów.~-
 2  I,10|             mówi pani Szperlingowa wzdychając. - Piękny sklep, duży majątek,
 3  I,10|      biedaka, który mi nieraz mówi wzdychając:~- Ach, gdybym się nie bał,
 4  I,17|   pożegnali się i wyszli. Za nimi, wzdychając zabierał się i Oberman do
 5  I,18|            go, i wrócił do siebie, wzdychając. ~"To jest okropne, że Stach
 6 II,2 |              ciągnęła sędziwa dama wzdychając i kiwając głową eks-obywatelowi. -
 7 II,8 |        Wiesz co - dodała staruszka wzdychając - namyśliłam się... Nie
 8 II,8 |         tej okolicy - dodał, cicho wzdychając - będę jeszcze z tydzień...
 9 II,11| Misiewiczowej.~Spojrzała na nich i wzdychając odparła:~- Cóż z tego, choćby
10 II,12|        pretensję, którą formułował wzdychając obok panny Izabeli i mówiąc:~-
11 II,15|      poprawić się.~- Czuję - mówił wzdychając - że byłbym inny, gdybym