Tom,  Rozdzial

 1  I,13|   placu i niezliczonych tłumów wydała mu się tak małą i mizerną,
 2  I,13|        zdumieniem... Nigdy nie wydała mu się tak piękną jak teraz
 3  I,15|    skrzyni, a żebrząca wiedźma wydała mu się bardzo miłą staruszką;
 4  I,16|        Kto wie, czy teoria nie wydała się jej ważniejszą aniżeli
 5  I,18|       począł oglądać się. Sala wydała mu się jakaś niewielka i
 6 II,2 |      stąd, gdzie moja dziecina wydała ostatnie tchnienie... Jej
 7 II,4 |  Wokulski, twarz bowiem gościa wydała mu się dziwnie sympatyczną. ~
 8 II,5 |      Kiedym ją, panie, poznał, wydała mi się zimna jak posąg i
 9 II,7 |         taka więc nagła podróż wydała jej się niewłaściwą. ~"Choćbym
10 II,14| szlafrok i sześciu za pantofle wydała się nieco wysoką, ale pan
11 II,17|   uczuł w sobie. Panna Izabela wydała mu się całkiem obojętną,