Tom,  Rozdzial

 1  I,10| świat? A kiedy mnie ogarnęły wątpliwości i niepokoje, po zamknięciu
 2  I,18|      sercu tyle żalów i tyle wątpliwości co do swego kochanego Stacha,
 3  I,18|       Budzą się w nim jednak wątpliwości. Kto wie, czy baronowa jedzie
 4 II,5 |   przerwał rozmowę. Nie miał wątpliwości, że Ignacy znowu posądza
 5 II,11|    dziś nie mam najmniejszej wątpliwości. Jeszcze się, co prawda,
 6 II,11|     nie mam już najmniejszej wątpliwości, że i pani Stawka, i Wokulski
 7 II,12|     duszę cień nieokreślonej wątpliwości. Ale Wokulski na cienie
 8 II,12|   muchy rzucały się na niego wątpliwości, biegł do pracy. Przeglądał
 9 II,17| zasnąć, trapiły go kwestie i wątpliwości największej wagi.~"Czy osoby,
10 II,17|      coś w tym jest - nie ma wątpliwości... Zresztą szukając kamienia
11 II,19|    nieulegającego już żadnej wątpliwości. Oto w dniu pierwszego października