Tom,  Rozdzial

 1  I,9 | Wreszcie - jestem tyle jeszcze warta, że mogę nikogo nie obszywać.~
 2  I,17|       choroby, z których każda warta milion... Co za niewygoda
 3  I,19|     siebie głosy, że kamienica warta sto dwadzieścia... Ale cóż -
 4  I,19| tysięcy rubli więcej, niż była warta kamienica.~W zamian za moją
 5 II,5 |   niewątpliwej życzliwości. Co warta cała jego nauka i majątek,
 6 II,7 |      kim ty jesteś i co jesteś warta? Teraz ja będę twoim sędzią..." -
 7 II,8 |    Wąsowską... To kobieta dużo warta, mówię ci... ~Wokulski opuścił
 8 II,10|         że taka lalka musi być warta z piętnaście rubli, i dopiero
 9 II,13|    kobietą, która naprawdę coś warta... Ale dosyć o tym. Od czasu
10 II,17|  posunęli naprzód. Taka sprawa warta przecie ofiary z bezużytecznego
11 II,17|      do siebie. - A szkoda, bo warta grzechu!..."~Szedł powoli