Tom,  Rozdzial

 1  I,12| piechotą w jedną z poprzecznych ulic.~Dzień był piękny, niebo
 2 II,3 |    którego rozchodzi się siedem ulic. Liczy raz i drugi - siedem
 3 II,3 |      Liczy raz i drugi - siedem ulic... Gdzie iść? Chyba w kierunku
 4 II,3 |      dachów w formie strzał i z ulic w postaci nieprzeliczonych
 5 II,3 |      stoi na przecięciu się dwu ulic. Obok niej budka, gdzie
 6 II,3 |      Stoi na przecięciu się dwu ulic wysadzonych drzewami i absolutnie
 7 II,3 |      znowu rozbiegało się kilka ulic ; Wokulski uczuł znużenie,
 8 II,3 |      mieszkańców, kilka tysięcy ulic i kilkanaście tysięcy powozów
 9 II,3 |       domów, przecięte tysiącem ulic, nierówne dachy wyglądały
10 II,8 |       pewnością nie widziałabym ulic, kościołów i buduarów. Kiedy
11 II,17|   przygasła w nim obawa ludzi i ulic, i zaczął coraz częściej