Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |       będzie - odparł Wokulski z ukłonem. - Czym więc mogę pani służyć?...~
 2  I,10|          odważyłem się wtrącić z ukłonem - raczy wybrać sobie jaki
 3  I,12| obciślejsze spodnie. Z wojskowym ukłonem wziął do ręki symbol dyrekrorskiej
 4  I,12|   odpowiedział Wojciech z niskim ukłonem. - Ale i stary jej nie skrzywdzi,
 5  I,12|       kwestię - rzekł Wokulski z ukłonem.~- Czy tek?... Bardzo żałuję
 6  I,13| odpowiedział pan Ignacy z niskim ukłonem.~- W tej chwili, to znaczy?...~-
 7  I,17|         który pożegnał go niskim ukłonem; w głębi zaś sklepu było
 8 II,2 |    odpowiedziałem mu z grzecznym ukłonem, myśląc w głębi duszy, że
 9 II,3 |            odezwał się ten pan z ukłonem. ~Poszli kilkanaście kroków
10 II,10|     sędzia.~- Maleski - odparł z ukłonem właściciel faworytów - i
11 II,14|           przerwał baron z nowym ukłonem - będę się starał zapomnieć