Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |      ten bieg myśli: bystre jej ucho usłyszało w dalszych pokojach
 2  I,7 |       że mu część głowy i jedno ucho wysunęło się na zewnątrz.~
 3  I,7 |     chęć pochwycenia tygrysa za ucho. Zapach klatki napełniał
 4  I,7 |  tygrysa przynajmniej dotknąć w ucho.~Dziwny ten pociąg wydał
 5  I,13|        przysuwał bądź oko, bądź ucho do dziurki od klucza. Widział
 6  I,17|        przykładał kolejno oko i ucho do dziurki od klucza, dużo
 7  I,18| stanąwszy nad nim krzyknął mu w ucho: ~- Panie Ignacy, to ja!... ~
 8 II,3 |         kobiecej sukni. Wytężył ucho... W tej chwili lokaj zameldował
 9 II,15|    coraz wyraźniej wpadała mu w ucho rozmowa panny Izabeli ze
10 II,16|        tych bredni, palnie go w ucho. Pohamował się jednak i
11 II,17|        widzę obok ciebie długie ucho tego patrona, na którym