Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |         biorąc Ignacego za rękę - mój poczciwy stary przyjacielu! Ty nawet
 2  I,6 |        mężczyznę" - mówi opat Jouve.~"Poczciwy opat, jak on chciał uspokoić
 3  I,6 |          kościele będzie cudowny. Mój poczciwy Wokulski daje fontannę,
 4  I,6 |        hrabina Karolowa, nazywa: "mój poczciwy Wokulski!..."~W tej chwili
 5  I,10|        sztywni i pochmurni. Wprawdzie poczciwy Zięba chcąc ich zbliżyć
 6  I,10|             com ujrzał... Ach, miałby poczciwy Stasiek wielki z niej pożytek,
 7  I,13|               się drogi pan?.. To ten poczciwy Szlangbaum...~Nagle zamilkł,
 8  I,17|           spytał hrabia. ~- Ale bo to poczciwy chłopak... Z jakich on mnie
 9  I,18|         podarunku Rossiemu. ~"On wie, poczciwy Stach - myślał - że tylko
10  I,19|             zostało trzydzieści. A że poczciwy Wokulski będzie mi płacił
11 II,2 |         rumiane jak nos. ~- Nawet ten poczciwy niedołęga -Maruszewicz -
12 II,9 |        Właściwie mówiąc, kto wie, czy poczciwy Stach nie był mimowolną
13 II,9 |             co było potrzebne, zrobił poczciwy pan Rzecki - odparła pani
14 II,11|                ja mówię - jaki sklep?~Poczciwy radca był już po szóstym
15 II,11|          najmilsze marzenie... Bo, że poczciwy Ludwiczek już umarł, za
16 II,16|        zupełnie. Biedy nie zaznam, bo poczciwy Stach zapewnił mi półtora
17 II,17|  nieograniczenie ufali, a potem nawet poczciwy książę wszystkie pańskie
18 II,17| dziewięćdziesiąt tysięcy rubli, które poczciwy baron obiecuje umieścić
19 II,18|                I gdyby nie Kenig albo poczciwy Sulicki, to człowiek przestałby
20 II,19|            hrabina dostały spazmów, a poczciwy Łęcki nawet nie kiwnąwszy