Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |            dywany do ubrania grobu Pańskiego?... Także nie; to wszystko
 2  I,10|          Jan.~- Nie przyszedłem do pańskiego domu, tylko do sklepu za
 3  I,11| niegrzeczny, że zakwateruję się do pańskiego powozu, bo dziś swego nie
 4  I,13|        Zastanwia mnie, że człowiek pańskiego fachu... Ale może pana to
 5  I,13|           nie!~- Otóż, że człowiek pańskiego fachu, bardzo zresztą szanownego,
 6  I,14|            do przyozdobienia grobu Pańskiego.~Ten ktoś był to zuchwały
 7  I,19|    jedziemy razem, gdyż bez miłego Pańskiego towarzystwa podróż straciłaby
 8 II,2 |         wymówek... ~- Nie rozumiem pańskiego uniesienia - rzekłem spokojnie. ~-
 9 II,3 |        Wokulski. - Marszałek dworu pańskiego i pana Siuzę... Bardzo zdolny
10 II,8 |            sądzisz, i... lękam się pańskiego rozczarowania. Otóż gdyby
11 II,17|          się z nim Wokulski sprawę pańskiego kapitału obgadamy. Ja gotów