Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |       podoba.~Wokulski czuł, że opuszcza go odwaga.~- Powiedz mi,
 2  I,11|      człowieka idea, już go nie opuszcza i nie zdradza nigdy...~Położył
 3  I,18|          aj-waj!..."~Pan Ignacy opuszcza salę; nie dla tej sprawy
 4  I,18|                Więc pan mecenas opuszcza mnie? - wykrzykuje baronowa. ~-
 5  I,18|      Następnie wstaje i leniwie opuszcza ciemny pokoik, a pan Ignacy
 6  I,18|       rubli..." Potem śpiesznie opuszcza kościół zastanawiając się,
 7  I,18|        wsparta na Maruszewiczu, opuszcza salę złorzecząc przy tym
 8  I,18| Szlangbaum. ~Nareszcie i Rzecki opuszcza salę, w której odbywa się
 9 II,7 |          w której pannę Izabelę opuszczą nawet tak podeszłego wieku
10 II,12|          Starski już prawie nie opuszcza jej pokoju, a rejent przyjeżdża
11 II,13|    oświadczyli jej, że Molinari opuszcza już Warszawę, że zraził