Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |   drugiej widział cel realny i jasno określony - pannę Izabelę.~"
 2  I,12|     się rozbierać. Pod wpływem jasno określonego celu uspokoiły
 3 II,3 | swobodnie, był trzeźwy, myślał jasno i szybko, tylko nic go nie
 4 II,3 |       chwili, po raz pierwszy, jasno zarysował mu się projekt
 5 II,8 |        już nie rysowała mu się jasno, tylko gdzieś na dnie serca
 6 II,11|    sprawy. Ale ja już widzę... Jasno widzę, jak rzeczy pójdą,
 7 II,13|       no... mój panie... mówmy jasno. Jesteś pan zazdrośnik,
 8 II,13|       naprawdę tylko krzesłem. Jasno się wytłumaczyłem?...~Pani
 9 II,13|    powozu.~- O panie, aż nadto jasno!... Co byś pan jednak powiedział,
10 II,17|        na które mi pan odpowie jasno i wyraźnie.~- Czy to ma
11 II,19|            Wytłomacz to pan, a jasno!...~Ochocki uśmiechnął się.~-