Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |         kanapki jego stary pudel Ir z wybitym okiem i mocno
 2  I,4 |            myśli pan Ignacy.~Ale Ir jest innego zdania; zeskakuje
 3  I,4 |       baranią czapkę, a jednooki Ir obwąchawszy go poczyna kręcić
 4  I,4 |         której wnet umieścił się Ir i oparł mu głowę na kolanach.~
 5  I,18| współcześnie jego jednooki pudel Ir, nie podnosząc się z pościeli,
 6  I,18|         tak!... - odszczeknął mu Ir przez sen. ~- No, już widzę,
 7  I,18|            To zdawało mu się, że Ir jest chory, to, że rdzewieje
 8 II,1 |       oto stoliku piłem herbatę (Ir wciąż mi niedomaga), gdy
 9 II,1 |    piorunów... Zwinięty w kłębek Ir odszczekuje im przez sen
10 II,1 |  wieczora piję u siebie herbatę (Ir jest wciąż osowiały), aż
11 II,2 |     wcale nie był mu potrzebny. ~Ir wciąż mi niedomaga. Polityka