Tom,  Rozdzial

 1  I,11|            odpowiedzieć; ale nawet zebrać myśli.~Ochocki powtórzył,
 2  I,17|            urodzić, ażeby znowu go zebrać... ~Klejn i Lisiecki, obaj
 3 II,1 |       lichym subiektem, który musi żebrać u pryncypała o urlop raz
 4 II,4 |            ramionami. -Przyszedłem żebrać, nie rozkazywać... ~- Czym
 5 II,6 |       reszta zaś towarzystwa miała zebrać się w parku, w altanie,
 6 II,7 |      mężczyzna, że nie potrafiłbym żebrać nawet o miłość. I jeszcze
 7 II,9 |         ogarnia, że nie mogę myśli zebrać. Więc dla rozerwania uwagi
 8 II,9 |            się o tyle, że już mogę zebrać myśli, opiszę wstrętny proces
 9 II,17|           któż zresztą broni panom zebrać odpowiednie kapitały, jak
10 II,17| wszystkiego i tak jeszcze nie mogę zebrać myśli, że dziś dopiero zdobywam