Tom,  Rozdzial

 1 II,1 |       nie budził w Stasieczku zazdrości". Godziny zaś wolne od fortepianu
 2 II,4 |      że może zniżyłbym się do zazdrości o podobne indywidua... ~
 3 II,6 |      skoro niejedna panna jej zazdrości, a wszyscy mówią, że robi
 4 II,8 |    zechce. I nie zniżę się do zazdrości, która bądź jak bądź jest
 5 II,10|      się, może nie być godnym zazdrości.~Osoby odwiedzające baronowę
 6 II,12|     wiele spojrzeń, nadziei i zazdrości.~Pomimo resztek pogardy
 7 II,12| Starski opowiadał mi, nie bez zazdrości, że w tym roku, jak zawsze
 8 II,12|       I nie obawiasz się scen zazdrości?~Panna Izabela zaśmiała
 9 II,13|      O cóż jej chodzi?~- Może zazdrości, że bywasz u pani Stawskiej,
10 II,17|  wpływem nieusprawiedliwionej zazdrości!... Wszakże ten Starski