Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |         miesiąc, z roku na rok, wyższa nad ludzi, a nawet nad prawa
 2  I,7 |        granicą. Tam... dadzą mi wyższą cenę - dodał spostrzegłszy
 3  I,8 |    siebie nowe siły. Lecz u nas wyższa warstwa zakrzepła jak woda
 4  I,11|       całym krajem ma bez miary wyższą wartość od utarcia nosa
 5 II,1 |    pozorem zrobienia jej istotą wyższą, robią z niej istotę potworną.
 6 II,1 |         musi mieć jedną łopatkę wyższą (ale to dodaje wdzięku).
 7 II,3 |       Paryża jest o pięć stopni wyższą aniżeli Warszawy. Znaczy,
 8 II,7 |        a co ja nazwałabym klasą wyższą, stanowi dobrą rasę. Może
 9 II,17|    tylko, że pozowała na istotę wyższą?... Urządził też Dalskiego,
10 II,17| uczuciem ma być od niego o tyle wyższą, że kompensuje tamte nierówności.