Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |  Szczególna rzecz - mówił. - Każdy ptak w górze i każdy człowiek
 2  I,8 |           się machin.~" Leciał jak ptak i nagle utknął; zabrakło
 3  I,11|            jej właściwe otoczenie; ptak potrzebuje powietrza, ryba
 4  I,11|        parku kwilił żałośnie jakiś ptak, na próżno wzywający towarzysza;
 5  I,13|           Od dzieciństwa żyłem jak ptak spętany: w służbach, w więzieniach,
 6  I,17|             Zdawało mu się; że jak ptak siedzi na gałęzi, którą
 7  I,18|         Izabela, uniósłszy się jak ptak, przepłynęła na gmach teatralny,
 8  I,18| uśmiechnięta, wylatuje z niego jak ptak, a Wokulskiego nie widać...~"
 9 II,15|        sama odleciałaby za nią jak ptak, który tylko chwilę odpoczywa
10 II,15|      sposób, nie odzywał się żaden ptak, wiatr nie poruszał najmniejszej