Tom,  Rozdzial

 1  I,11|          się kilka gwiazd, przez powietrze, od Alei, ciągnął szmer
 2  I,18|         ulicy owionęło go świeże powietrze, oparł się o słup latarni
 3 II,3 |        uczuć: owionęło go świeże powietrze, a on sam wpadł w jakiś
 4 II,4 |      chrześcijaninowi!) latasz w powietrze balonem... Cóż ty bałaganowym
 5 II,4 | znalezienia metalu lżejszego niż powietrze. No, a wtedy co?... Co stanie
 6 II,5 |     zatrzymując się na stacjach. Powietrze zrobiło się chłodne, na
 7 II,7 |      sprawiło tego jednak świeże powietrze ani piękne krajobrazy, ale
 8 II,15|         wołały kamienie, drzewa, powietrze, ziemia i niebo. - Ustąp
 9 II,19| nareszcie musiał uciec na świeże powietrze..."~I przypomniał sobie
10 II,19|  pamiątki, a on swoją wysadził w powietrze... Szkoda tylko, że tej