Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |       ta ludność, między którą ostrożnie przesuwali się wygalonowani
 2  I,13|     fotelu ; znakomity adwokat ostrożnie położył swoją rękę na stole
 3  I,18|   Wokulskiego ze sklepu Rzecki ostrożnie wypytał się "panów", w którym
 4  I,19|         Należy to jednak robić ostrożnie, gdyż W-ny Wokulski z niewiadomych
 5 II,2 |  drzwiami obok schodów. Rządca ostrożnie zapukał, a mnie wszystka
 6 II,8 |         Weszła na dziedziniec, ostrożnie wymijając cierniste krzaki,
 7 II,10|    wysunął się naprzód, ja zaś ostrożnie zacząłem sprowadzać panią
 8 II,15|        kobietą, między którymi ostrożnie przesuwała się panna Izabela
 9 II,15| Dróżnik przypełznął do niego i ostrożnie wsunął mu rękę pod głowę.~-
10 II,19|        się stało...~Szlangbaum ostrożnie wszedł do pokoju, spojrzał