Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |        powinna nieograniczenie ufać ojcu.~- Ach, tak!... - szepnęła
 2  I,6 |          Ach, gdyby można, upadłaby ojcu do nóg i błagała go, ażeby
 3  I,6 |            swój serwis, sama wręczy ojcu paręset rubli prosząc, ażeby
 4  I,6 |             to, a nawet mówić o tym ojcu?...~"Wokulski?... Wokulski?... -
 5  I,6 |           ten wspólnik?... Skąd jej ojcu przyszło do głowy zawiązywać
 6  I,6 |        ciotki, ręce i nogi oplątuje ojcu, a mnie chce porwać gwałtem,
 7  I,6 |             Czy może mam powiedzieć ojcu, przerazić go i przyśpieszyć
 8  I,6 |           tylko zrobię: nie pozwolę ojcu, ażeby zaciągał się do jakichkolwiek
 9  I,10|             ze sto tysięcy rubli po ojcu - odparł Lisiecki.~Teraz
10 II,12| wizytujących jej składa hołdy - nie ojcu.~Wszakże pan Niwiński, najwykwintniejszy