Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |      sreber, i to wówczas, gdy obcy ofiarowują pięć tysięcy...
 2  I,9 |      czymże ja jestem, zarówno obcy im wszystkim?..."~"Może
 3  I,15|      niechże znajdzie się ktoś obcy... Nie ma rady, jeżeli zdobyłem
 4 II,1 |      odpowiedział jakiś prawie obcy mi głos. ~Spojrzałem. Przy
 5 II,2 |         przecież ci panowie są obcy... - zawołała z desperacją
 6 II,2 | desperacją pani Stawska. ~- Ja obcy?... - spytał rządca tonem
 7 II,2 |       się. ~- I pan nie jesteś obcy, i ten pan - rzekła staruszka
 8 II,5 |        mu się; czasem zupełnie obcy wskazywali na niego, gdy
 9 II,9 |      ciągle się skarżyła.~Ktoś obcy mógłby myśleć, że bywam
10 II,13|         że nas nie słyszy nikt obcy.~Pani Stawska umilkła ku