Tom, Rozdzial
1 I,1 | bywał tu rzadkim gościem.~- Nic nie zrobi - odparł pan Deklewski -
2 I,2 | wpłynęła na Dardanele.~-To nic, wojny nie będzie. Zresztą -
3 I,2 | były tylko głupstwem.~"Nic nie będzie! Giniemy bez
4 I,3 | dlatego tylko usunął, że nic sobie nie oszczędzili. Dzień,
5 I,4 | zawdzięczam pracy Minclów, a nic, ale to nic - własnej energii,
6 I,4 | pracy Minclów, a nic, ale to nic - własnej energii, choć
7 I,4 | co się ze mną stało...~- Nic nie rozumiem - przerwał
8 I,4 | zawołał. - Upewniam cię, że nic nie wiesz, stary marzycielu.~-
9 I,4 | tak stary, że mi wygodniej nic nie wiedzieć; jestem już
10 I,4 | ją wezmę, bo moja już na nic.:.~- Czekaj, znajdę ci lepszą -
11 I,5 | niepewności. Ażeby więc nic nie ryzykować i nic nie
12 I,5 | więc nic nie ryzykować i nic nie stracić, składali hołdy
13 I,5 | ramię.~- Ale kobietom oni nic złego nie zrobią ?~- Tak,
14 I,5 | nam, to i wam nie zrobią nic złego...~Ale pan Tomasz
15 I,6 | niewiele czasu i nie tylko nic nie zamówione, ale nawet
16 I,6 | kamienicę...~- Prosta forma, i nic więcej. Owszem, możecie
17 I,6 | pannę na wydaniu, która nic nie widzi i niczego nie
18 I,6 | mnie!... Nie odpowiedział nic, tylko wyciągnął swoją ogromną
19 I,6 | W rezultacie twój serwis nic mnie nie obchodzi i znajdziemy
20 I,6 | zatrwożony pan Tomasz.~- Nic - odpowiedziała wstając
21 I,6 | czułam, że będę ją mieć... To nic, papo...~Pocałowała ojca
22 I,6 | Ale ojciec nie odpowiada nic, jakby jej nie widział;
23 I,6 | Nawet tacy nie robią nic złego kobietom" - odpowiada
24 I,6 | własne karty i nie odpowiada nic, jakby jej nie widział.~"
25 I,6 | człowieku?~- Ja o Wokulskim?... Nic o nim nie sądzę, wyjąwszy
26 I,6 | miałby żadnego interesu.~- Nic nie wiem - pochwyciła gorączkowo
27 I,6 | genialną domyślnością...~- Nic znasz tych ludzi, a ja widziałam
28 I,7 | Izabela nie odpowiedziała nic, ale jej spojrzenie i rumieniec
29 I,7 | Florentyna.~- Nie pytaj mnie. Nic do mnie nie mów, jeżeli
30 I,7 | ledwiem ją zobaczył, już nic mnie nie obchodzi.~A jak
31 I,7 | ciężary.~- W rezultacie nic mnie to nie obchodzi - szepnął.~
32 I,8 | dokąd iść. Nie ciągnęło go nic w żadną stronę. Dopiero
33 I,8 | wszyscy ludzie i ich rodziny nic go w tej chwili nie interesują.~"
34 I,8 | Żadnych sił, żadnych pragnień, nic, tylko tę kroplę tak małą,
35 I,8 | całego miasta, nie urodzi nic nad parterowe i jednopiętrowe
36 I,8 | ciemnozielonej i pomarańczowej. Nic, oprócz białych i czarnych
37 I,8 | przestraszona własną samotnością.~" Nic, nic!..." - powtarzał tułając
38 I,8 | własną samotnością.~" Nic, nic!..." - powtarzał tułając
39 I,8 | zużyć w pustej walce - o nic."~Potem w wielkich konturach
40 I,8 | panną Izabelą. Ażeby mógł nic więcej, tylko szczerze rozmówić
41 I,8 | po setnej pierwszej - już nic. Żeń się; jedyny to ratunek
42 I,8 | robisz?~- A ot tak - razem nic. Zimowaliśmy u brata, co
43 I,8 | pamiątkę, że Chrystus Pan nic nie jadł, pojutrze na intencję,
44 I,8 | ulicami nie spotykał na nich nic szczególnego. Snuli się
45 I,8 | ratunek tym głośniej, że nic nie mówił, tylko rzucał
46 I,8 | zalatują cebulą.~Wokulski nic nie odpowiedział. Usiadł
47 I,8 | ale naprawdę nie robił nic, nie miał siły. Przypomniał
48 I,8 | śmiałość, ale w zaufaniu...~- Nic nie mówiła, co by kwalifikowało
49 I,8 | Pojmuje pan?... Więc nic?..~- Nic.~Baron ukłonił
50 I,8 | Pojmuje pan?... Więc nic?..~- Nic.~Baron ukłonił się i już
51 I,8 | powód?:.. Przecie chyba nic złego nie zrobiłem? Gdzież
52 I,9 | pocałowałam i Pan Jezus nic nie powiedział.~- Niech
53 I,9 | Ignacy nie odpowiedział nic. Wziął klucz od tylnych
54 I,9 | Ale...~- Cóż?~- Pewno nic z tego nie będzie... Wyjdę
55 I,9 | Nauczysz się szyć.~- To na nic. Byłam przecie w szwalni.
56 I,9 | przerwała. - Ten stary pan nic przecie nie robi, a pieniądze
57 I,9 | też mówił, że mnie już o nic głowa nie zaboli...~- Nie
58 I,9 | tytułem albo majątkiem, nic zresztą nie robiąc.~Przy
59 I,9 | ta osobliwa popularność nic go nie obchodzi, wypił jeden
60 I,9 | niego?... Nie mówiłże ci nic... Nie oprowadzał cię?...
61 I,9 | zapytała prezesowa.~- Nic - odparł z uśmiechem. -
62 I,9 | tylko patrzcie, jak on sobie nic z was nie robi!... - szepnął
63 I,9 | panie Wokulski? Ale to nic nie pomoże; musicie zbliżyć
64 I,9 | rozkosz pomyśleć, że dziś nic nie robi i jutro nic nie
65 I,9 | dziś nic nie robi i jutro nic nie będzie robił - za cały
66 I,9 | moim marzeniem, nie mam nic, bo dawne pragnienia wygasły.
67 I,9 | jakąś znakomitość... I ty nic na to?...~Panna Florentyna
68 I,10| milczeniu, bo Katz nigdy nic nie mówił. Fura żydowska,
69 I,10| na razie wydawało się - nic.~Na półtorej doby przedtem
70 I,10| rzadkich krzaków nie było nic. Natomiast na tle grzmotu
71 I,10| nas takie kłęby dymu, żem nic dalszego nie mógł dojrzeć.
72 I,10| mi się tak, żem w końcu nic nie słyszał, ani huku karabinów,
73 I,10| A wiesz ty, że ja nic nie słyszę? - odparłem.~-
74 I,10| Siadłem i znowu nie mówiliśmy nic do siebie. On żałośnie trząsł
75 I,10| Wilhelma...~A on, jakby nigdy nic, odpowiada:~- Wariat.~-
76 I,10| drgnął choć jeden muskuł, nic. Skamieniałem wobec jego
77 I,10| do Stasia i - wszystko na nic.~Taka pani Szperlingowa
78 I,10| nie cieszy się sympatią. Nic dziwnego - oburzył przeciw
79 I,10| funduszach narodowych i - nic. Ehe! He!...~- W każdym
80 I,10| W ciągu dziesięciu dni, nic więcej, tylko trzy razy
81 I,10| się i odparł:~- To jeszcze nic...~Z czego wnoszę, że Stach
82 I,10| Jak żyję, nie słyszałem nic równego. Młodzieniec ten
83 I,10| mrugając okiem. - Ale na nic pański apetyt, bo ona szaleje
84 I,10| odparłem surowo.~- Ja przecież nic nie mówię! - odpowiada zacierając
85 I,10| wydał mi się lubieżnym. - Ja nic nie mówię!... Największą
86 I,10| odpowiedział.~Zauważyłem, że wiwaty nic go nie obchodzą. Nie rozchmurzył
87 I,10| Stachu, to już chyba nigdy nic nie będę wiedział.~Kiedy
88 I,10| wiele sprzeczności...~- Nic dziwnego - przerwał doktór. -
89 I,10| historie?.. - spytałem.~- Nic nie wiem - odparł sucho
90 I,11| to jest w rezultacie?... nic!... Ach, jakież ze mnie
91 I,11| piramidalnie głupi" - pomyślał.~Ale nic mu to nie pomogło.~Pewnego
92 I,11| składów albo na kolej. Ale nic z tego. Aresztuję pana i
93 I,11| przecie takich panów znamy, nic w nich nadzwyczajnego...
94 I,11| cierpiał - za miliony. Tylko - nic nigdy nie zrobił użytecznego.
95 I,11| Proszę trochę głośniej, bo nic nie słychać...~Książę z
96 I,11| handlu perkalami, który n a s nic nie obchodzi... Ale, panowie!... -
97 I,11| ażeby nie mówiono, że nic nie robimy, tylko obcinamy
98 I,11| Wokulski nie odpowiedział nic, więc adwokat począł uważać
99 I,11| do nocy, ale - nie robię nic. Udało mi się trochę ulepszyć
100 I,11| cóż to znaczy?... Razem nic. Kiedy pomyślę, że w dwudziestym
101 I,11| jeszcze co wymyślił; ale nic, literalnie nic, choć byłbym
102 I,11| wymyślił; ale nic, literalnie nic, choć byłbym przysiągł,
103 I,11| gdybym miał pewność, że już nic w nauce nie zrobię...~W
104 I,11| Dobrze, a jeżeli on nic nie zrobi i zamiast zbudować
105 I,11| ale nie mieści w sobie nic...~"Więc nic?... nic!...~
106 I,11| mieści w sobie nic...~"Więc nic?... nic!...~Instynktownie
107 I,11| sobie nic...~"Więc nic?... nic!...~Instynktownie rozejrzał
108 I,12| On niby, żeby tak, to nic nie mówił. Tylko pytał się:
109 I,12| Widocznie jednak nie odkrył nic groźnego, gdyż jego fizjognomia
110 I,12| tysięcy rubli - nie!...~- Nic nie rozumiem pana - odparł
111 I,12| pogrzebanej w jego piersiach nic można było wątpić.~Wracając
112 I,12| mu jej. Cena nie stanowi nic... Baron porobił duże zakłady...
113 I,13| Trzeci zakręt... Ależ Yung nic sobie z nich nie robi...~-
114 I,13| prezesowa.~- Przecież nie mówię nic złego... Mówię tylko, że
115 I,13| nawet setna część milimetra nic nie znaczy, a nie wiedzą,
116 I,13| rzecz... bardzo proszę... nic nie szkodzi - mówił baron
117 I,13| pana Colinsa nie dopatrzył nic szczególnego.~- Dlaczegóż
118 I,13| on sobie o mnie wyobraża?.Nic, tylko to.Ale, słowo honoru,
119 I,13| mruczał Maruszewicz.~- Nic pilnego - odpowiedział Wokulski. -
120 I,14| było kupieckie!... I jak on nic nie rozumie po angielsku,
121 I,14| traktować go z góry, ażeby sobie nic nie wyobrażał. O miłości,
122 I,14| za pomocą owej klaczy.~- Nic z tego nie będzie - wtrąciła
123 I,14| połączył się dla pieniędzy, a nic od niej nie mógł wydobyć,
124 I,14| układał się z nim o klacz i nic nie wskórał!... Ach, Boże,
125 I,14| wszystkie moje rachuby na nic. Straciłbym w nim prawą
126 I,14| zdaje się żałować barona. Nic nie pomoże, szlachecka krew
127 I,15| zapytał fryzjera. ~- Nic, a będzie gorzej; kongres
128 I,15| cicho do czasu, a zresztą nic. Byłem wczoraj z towarzystwem
129 I,15| które mnie w rezultacie nic nie obchodzą. A jeżeli włożę
130 I,16| Jeżeli pan nie ma nic przeciw temu - przerwała
131 I,17| go z przedpokoju, ale - nic nie mógł zmiarkować. Dopiero
132 I,17| Pan Wokulski nie zrobił nic podłego, tylko... takie
133 I,17| Posiedział jeszcze kilka minut, nic nie mówiąc, i nareszcie
134 I,17| towarzystwie pana nie spotka mnie nic złego... ~Wokulskiemu uderzyła
135 I,17| pory nie zmieni się już nic; wszystko zostanie tak samo
136 I,17| Wiem, że w życiu nie zrobię nic nadzwyczajnego, ale umiem
137 I,17| jednakże nawet tak było, nic mnie to nie obchodzi. Nad
138 I,17| spokojny. ~- Ja, w rezultacie, nic mam nic przeciw temu - dodała
139 I,17| Ja, w rezultacie, nic mam nic przeciw temu - dodała hrabina.-
140 I,17| trzydzieści tysięcy rubli już nic nie jest w stanie dołożyć. ~
141 I,17| widział, dużo słyszał, ale nic nie mógł zrozumieć. Widział,
142 I,18| szlachetnej damy, której o mało nic zabiłeś męża, a dziś chcesz
143 I,18| Ignacy potrząsnął głową. ~- Nic nie rozumiem - rzekł. -
144 I,18| kamienicę pana Łęckiego?... ~- Nic o tym nie wiem - odpowiedział
145 I,18| Co z polityki?... ~- Nic nowego - odparł Mraczewski. -
146 I,18| wolałby jechać z Suzinem, nic nie wydać i jeszcze tyle
147 I,18| prosił, kłaniał się i na nic... Wokulski nie i nie!...
148 I,18| rubli... Jak mi Bóg miły, nic nie rozumiem! I to niby
149 I,18| zmiarkowawszy, że naprawdę nic się nie stało, wraca na
150 I,18| Ignacy czuje, że nie może nic odpowiedzieć surowemu sędziemu.
151 I,18| córki... ~- A jeżeli ona nic nie zapisała?... ~Dżentelmen
152 I,18| ona jest chora?.. ~- Ja nic nie wiem - odpowiada piękny
153 I,19| powtórzył Wokulski. ~- To nic - odpowiedział spokojnie
154 I,19| sobie palnął, gdybym już nic nie widział dla siebie oprócz
155 I,19| guzami o drzwi pokoju. ~- To nic - mówił pan Tomasz z uśmiechem. -
156 I,19| adwokata i... ~- Więc już nic nie mamy?... - szepnęła. -
157 I,19| szepnęła. - Jak to nic?... Mamy trzydzieści tysięcy
158 I,19| klękając przed fotelem. ~- Nic, nic... uspokój się... Pomyślałem
159 I,19| klękając przed fotelem. ~- Nic, nic... uspokój się... Pomyślałem
160 I,19| Cóż się stało?... ~- Nic, ojcze - odparła hamując
161 I,19| szepnęła. ~- Złego?... No, nic złego, mój Boże... Ale zawsze
162 I,19| szepnęła panna Izabela. ~- To nic nie znaczy, Belu!... Mają
163 I,19| znowu jakaś szykana, bo ona nic innego nie pisuje...Proszę
164 I,19| głos Wokulskiego. ~- Ja, nic... Padam do nóg wielmożnego
165 I,19| rachunki w moim kantorze. ~- Nic nagłego... Po co się wielmożny
166 I,19| Wokulski. ~- Drobiazg, prawie nic... Jakieś pięć do sześciu
167 I,19| tysiące! Rozumie się, z Paryża nic. - Dlaczego? - rzekł Wokulski. -
168 I,19| panna lzabela. - A, kuzyn nic stracił czasu w podróży. ~-
169 I,19| odstępnego, panie Wokulski?... Nic. Oddam go panu za dziewięćdziesiąt
170 II,1 | suche, o sobie nie mówi nic, a mnie tak nurtuje smutek,
171 II,1 | chcesz? ~- Tobie coś jest. ~- Nic. ~- Już dawno nie widziałem
172 II,1 | mój stary, że ponieważ ja nic chcę z ciebie wydobywać
173 II,1 | Szuman nie odpowiedział nic, tylko spojrzał spod oka. ~
174 II,1 | że Stach... naprawdę już nic dba o politykę, ponieważ
175 II,1 | pompę i powiedział, że na nic się nie zda, ale że chłopak
176 II,1 | A co na to Hopfer? ~- Nic - ciągnął Machalski zakładając
177 II,1 | odsyłali ją do kuchni. ~Nic dziwnego, że przy takim
178 II,1 | któremu zresztą nie można Było nic zarzucić, poznałem, że stalowy
179 II,1 | drugi raz ożenić się... ~Na nic wszystko... ~Pewnego dnia (
180 II,2 | wszystko, panie - odparłem. ~- Nic dziwnego - rzekł młody człowiek. -
181 II,2 | zawołał rządca - on to nic. On mówi, że nie zapłaci,
182 II,2 | mówi, że nie zapłaci, no i nic płaci; ale tamci dwaj nic
183 II,2 | nic płaci; ale tamci dwaj nic nie mówią i także nie płacą.
184 II,2 | męstwo, że baronowa nie tylko nic trwożyła mnie, lecz prawie
185 II,2 | pamięć dla dziecka, której nic już nie wydrze z serca.
186 II,2 | dwa frontowe wejścia. ~- Nic nikomu nie odstąpię - odparła
187 II,2 | ale nie rozumiem... tak... nic nie rozumiem tych wyroków,
188 II,2 | zagranicznych pismach, a tu nic i nic... Kobieta młoda.
189 II,2 | zagranicznych pismach, a tu nic i nic... Kobieta młoda. panie... ~-
190 II,2 | mieszkaniu, rzekłem: ~- Nic panie nie są nam winne do...
191 II,2 | W życiu nie widziałem nic podobnego!... A rączka,
192 II,2 | jakby żalu i zmęczenia. ~- I nic, żadnej wiadomości? - spytał
193 II,2 | każdej godzinie, ale to na nic... Albo umarł, albo zaparł
194 II,2 | pytającym wzrokiem, alem nic nie odpowiedział. Jeszcze
195 II,2 | serce wchodzi w grę, na nic wszelkie rachuby. Ale spróbuję
196 II,3 | myślał jasno i szybko, tylko nic go nie obchodziło; ani kto
197 II,3 | więcej tysięcy rubli to nie nic... Ot, widzisz, Opera, a
198 II,3 | wzruszenia, ani ciekawości. Nic go nie obchodzi. ~Powóz
199 II,3 | że ostatecznie jest to nic wielkiego, a nareszcie budzą
200 II,3 | Nowego Światu. Końca ich nic widać, tylko gdzieś het,
201 II,3 | napis: "Pułkownik", i jakieś nic nie mówiące nazwisko. ~-
202 II,3 | galanteryjnym i karabiny nic mnie nie obchodzą. ~- Mówiono
203 II,3 | mnie wiedzą, więc zresztą nic mnie nie obchodzi. ~Wokulski
204 II,3 | że nie chciał niczego. Nic nie przykuwało jego uwagi,
205 II,3 | pytano, co odpowiedział, nic pamięta. Wiedział tylko,
206 II,3 | kilkanaście wieków miliony ludzi nic wiedzących o sobie i bynajmniej
207 II,3 | wiedzących o sobie i bynajmniej nic myślących o logice i stylu. ~
208 II,3 | energię, lecz - nie zrobiłem nic dla cywilizacji. Ci znakomici
209 II,4 | siebie do swego handlu, ty nic... Ty sobie wałęsasz się
210 II,4 | na dół albo do góry, na nic się nie patrząc, albo nawet (
211 II,4 | Wokulski. ~- Klnę się, żem nic nadzwyczajnego nie słyszał -
212 II,4 | poznać w nim tę drugą?... Nic mnie ona nie obchodzi, skoro
213 II,4 | fakt czy złudzenie? ~- Nic nie rozumiem - szepnął Wokulski
214 II,4 | podkopane, co?... Cha! cha! Nic z tego wszystkiego. Prawa
215 II,4 | odparł Geist. - Jeszcze nic ukończyłeś swoich rachunków
216 II,4 | Przyjdziesz tu, kiedy ci już nic nie zostanie z dawnych złudzeń... ~
217 II,4 | Ale gdy ciebie ujrzę, nic pojmuję, czemu znowu jestem
218 II,5 | szczęściu rodzinnym... ~- Nic. ~- A właśnie dziś jest
219 II,5 | ona to mówi!... Czy aby nic nudzę pana, panie Wokulski? ~-
220 II,6 | baron. ~- Rozumiem, ale nic z tego - odezwała się pięknym
221 II,6 | zawsze taki nudny? Przecież nic po to wzięłam pana na spacer,
222 II,6 | pytała niecierpliwie. ~- Nic - odparł. - Popręg jest
223 II,6 | mówi dalej. ~- Nie będę nic mówić, bo mnie już i rozmowa
224 II,6 | już było albo że to jest - nic... Pamiętam, w roku zeszłym,
225 II,6 | niedorzeczności. Notabene - nie cofam nic z tego, com powiedziała,
226 II,7 | człowiek!... Ale wolę ci nic nie mówić, bo i ty jeszcze
227 II,7 | nim jechać konno?... Za nic w świecie!... wolałabym
228 II,7 | niechęci: ~- Albo nie... już nic... Daję panu na dziś urlop.
229 II,7 | rozrzucał rękoma i prawił: ~- Nic nigdy nie pozna pani nowego,
230 II,7 | jaki półgłówek wymyśli ją. Nic i nigdy!... - dodał dramatycznym
231 II,7 | rzeźbiarzy całego świata, którzy nic wspólnego nie mają z arystokracją.
232 II,7 | że się tak stało, że pan nic nie straci, gdyż...dopiero
233 II,8 | się i patrzył przed siebie nic wiadomo na co... Parę razy
234 II,8 | pani? Na dziś nie żądam nic innego. ~- Ja pana prawie
235 II,8 | panna Izabela.~- Ja też dziś nic nie żądam. Pytam się tylko,
236 II,8 | tego, że ja myślę o pani, nic - tylko myślę. Znam opinię
237 II,8 | kupcem można być i można nic być, to zależy od pana...
238 II,8 | Jeszcze nie... ~- Nic pilnego. Ale o stryju zupełnie
239 II,8 | ale Wokulski nie uważał na nic, zatopiony w smutnych myślach...
240 II,8 | się rezolutny chłopak. ~- Nic ożeniłeś się jeszcze? -
241 II,8 | to, trochę owo, a razem nic. Dawniej robiłem stolarszczyznę
242 II,8 | miejscu (sprawiedliwie mówię i nic nie kłamię). A jeżeli jeden
243 II,8 | którego był świadkiem, i jedno nic nie znaczące jej słówko
244 II,8 | masz i nie będziesz miała nic dla mnie i... Wrócę tam,
245 II,8 | rękę.~Nie odpowiedziała nic... ~- Więc zostaję... -
246 II,8 | Dajże spokój, to się na nic nie zda... Czy ja mu raz
247 II,8 | panna Izabela... ~- O, ja nic nie insynuuję pannie Izabeli -
248 II,8 | nabiegać krwią.~Jechali, nic już nie mówiąc do siebie.
249 II,9 | zrobił kto inny, nie miałbym nic przeciw temu, ale Wokulski!...
250 II,9 | Skutkiem tego dom twój już nic niewart, ty sam stoisz nad
251 II,10| Ale - nie powiedziałem nic. Bo czy mogłem radzić pani
252 II,10| biorąc czasem przez parę dni nic ciepłego w usta, i trzyma
253 II,10| on przez upór, bo przez nic innego, żąda stu tysięcy.
254 II,10| go raz i już mdleje..."~- Nic wiem, po co by on się żenił -
255 II,10| podniósł ceny, albo nawet nic sprzedał kamienicy komu
256 II,10| że już nie słyszeliśmy nic o pani baronowej, tylko
257 II,10| godziny wytłomaczył, że nas to nic nie obchodzi, otarł oczy,
258 II,10| wszystkim nie pozostaje nic innego, tylko śmierć. Pragnienie
259 II,10| zdarzyło mi się widzieć nic równie chudego i żółtego...~
260 II,10| zabierze umeblowanie.~Ach, nic już nie chcę, nic... Tylko
261 II,10| Ach, nic już nie chcę, nic... Tylko wyprowadźcie się,
262 II,10| do szycia...~- Alem jej nic nie zapłaciła! - huknął
263 II,10| baronowa.~- Nie! Pani już nic i nigdy nie sprzedadzą w
264 II,10| Oj, co ja będę miała!~- Nic panna nie będzie miała;
265 II,11| sekretu... Otóż pana to nic nie obchodzi, co się stanie
266 II,11| śmiałości, ale Wokulski nic nie odpowiedział. Położył
267 II,11| naszej wizyty nie miałoby nic być?..~Stach w gabinecie
268 II,11| że ma długi, o których ja nic nie wiem.~- Długów ani grosza -
269 II,11| dobrodzieju... No i Maleskiemu nic nie brak!... Otóż tedy,
270 II,12| Izabela.~- To niech się nic umizga, kiedy nie umie.
271 II,12| przyjaciół domu? Ale to się na nic nie zdało - rzekła pani
272 II,12| przystojnym człowiekiem, ale nic ją nie obchodził. Potem
273 II,12| Rzecki.~Nie odpowiedziała nic, ale w duszy robiła sobie
274 II,12| odepchnąć i go przyznać, że ją nic nie obchodzi? Czy mógł jej
275 II,12| stało ?... - spytała.~- Nic, nic, moje dziecko... Co
276 II,12| stało ?... - spytała.~- Nic, nic, moje dziecko... Co ci mam
277 II,12| rzucam listy do pieca.~- Nic, nic, moje dziecko...Gdybyż
278 II,12| rzucam listy do pieca.~- Nic, nic, moje dziecko...Gdybyż to
279 II,13| miejsca zajmują świeże siły.~- Nic pana nie rozumiem.~- Zaraz
280 II,13| Stachowi nie będziesz doktór nic zarzucał - przerwał niecierpliwie
281 II,13| niecierpliwie Rzecki.~- Nic, oprócz tego, że nigdy nie
282 II,13| panie Szuman, a przeciw tym nic pan chyba nie znajdziesz
283 II,13| kilkudziesięciu latach nie masz nic, czy on, który w ciągu roku
284 II,13| około uszu jak osy, ale nic nie rozumiał. Nim wreszcie
285 II,13| pieca chleb jadła." A ona nic, tylko spuści głowę, kręci
286 II,13| wysługiwała."~A ona na to nic, tylko spuściła głowę i
287 II,13| jeszcze jaki interes?~- Już nic.~- Więc bywaj zdrów, a przed
288 II,13| Boże uchowaj, tam nic nie ma i nigdy nie było.
289 II,13| wielki skrzypek nie straciłby nic w jej oczach. Ale wiadomość,
290 II,13| jest to nie być nigdzie, nic nie czuć i o niczym nie
291 II,13| jestem nawet w moim sklepie i nic mnie nie trwoży. A o ilu
292 II,13| nie wiem nawet o nich i nic mnie to nie obchodzi.~Cóż
293 II,13| kwartalnym posiedzeniu spółki, nic nie czytał, a nawet nie
294 II,13| mówże pan coś!...~- Nie mam nic do powiedzenia. Nie jestem
295 II,13| zapewnił mnie Ochocki, że tam nic nie ma; czy jednak Belę
296 II,13| pożyczyć ode mnie?...~Rzecki nic nie odpowiedział.~Przed
297 II,13| miłość ma zawiązane oczy. Nic mi nie odpowiadasz?~- Myślę...~-
298 II,14| nadzwyczajnej delikatności, nic nikomu nie mówiąc spłacała
299 II,14| pieniądze! Choć już od roku nic nie mam, on jednak zawsze
300 II,15| papier...~- Co to panu?...~- Nic. Weź pan z biura jakiś papier
301 II,15| Starski słuchał oszołomiony. Nic nie rozumiał, a jednak zdawało
302 II,15| toalety... Co robiła?... Nic. Przyozdabiała salony. Jedyną
303 II,15| Odwrócił się, ale nie dojrzał nic. Natomiast spostrzegł, że
304 II,15| byłem pijany... Nie mówże nic i nikomu, co się tu stało.
305 II,16| przegrała, nie dostaniecie nic..."~To są ważne zapowiedzi
306 II,16| mądrość polega na tym, ażeby w nic nie wierzyć. Głupstwo!..
307 II,16| człowiek pomyśli, że niedługo nic już nie będzie znaczył w
308 II,16| świeciło nam słońce?...~Nic nie pomoże, muszę wybrać
309 II,17| tym nie wiedział i nawet nic go to nie obchodziło.~Do
310 II,17| rzekł - co ci dolega?~- Nic. Czy znowu zajmujesz się
311 II,17| przejdzie.~Wokulski już nic nie odpowiedział. Gniewał
312 II,17| z nimi, a czuł, - że on nic nie zrobi.~Taki stan ducha
313 II,17| Ignacy?... - zawołał.~- Et, nic!... Trochę starość, trochę...
314 II,17| Trochę starość, trochę... Ot, nic!...~- Ależ ty lecz się,
315 II,17| ciągnął Rzecki. - Naturalnie, nic im się nie stanie, ale zawsze
316 II,17| I powiadam ci, że nie ma nic bardziej upadlającego jak
317 II,17| następnych dni Wokulski już nic nie czytał. Prowadził ożywioną
318 II,17| po francusku i językowi nic się nie stało, więc chyba
319 II,17| pan Starski, który nigdy nic nie robił i nie wiadomo
320 II,17| że są mu obojętni, że go nic nie obchodzi, co ich obchodzi.
321 II,17| siebie. - Z nikim nie żyję... nic nie robię... cóż dalej?..."~
322 II,17| zdziwił się Wokulski.~- Ot, nic. Wiem przecie, kogo wziąłem,
323 II,17| Maryś?... " - mówię. A ona: "Nic mi..." A tymczasem pani
324 II,17| pozwoli, ale to jeszcze nic... Bo tenże baron stanowczo
325 II,17| Ale i to jeszcze nic: gdyż baron przed dziesięcioma
326 II,17| człowieczeństwa nie było nic ludzkiego... Że baron nareszcie
327 II,17| mówi? - zapytał Ochocki.~- Nic.~- Ale ocalenie zapisów
328 II,17| już nie miał przed sobą nic, no - nic. Co dalej pocznie?...
329 II,17| miał przed sobą nic, no - nic. Co dalej pocznie?... Czy
330 II,17| zrobił?~- Ach, więć pan nic nie wiesz... Wyobraź pan
331 II,17| niewinność, a ja jej, co prawda, nic obiecywałem miłości. Byłem
332 II,17| opisać spokój w sercu.~Już nic drażnił go ruch uliczny,
333 II,17| ma do mnie wstrętu, wiem nic od dzisiaj, no, a ja, dalibóg,
334 II,17| wszystkie podobają, i nie masz nic pilniejszego jak postarać
335 II,17| się ożenił, i dowodzi, że nic tak nie uszlachetnia człowieka,
336 II,17| Widzi więc pani, że damy nic mają powodu roztkliwiać
337 II,17| ani prawa bawić się mną. Nic należę do ich referatu.~-
338 II,17| ich nie zrozumieją, a inni nic uwierzą bez osobistego doświadczenia.~-
339 II,17| pani Wąsowska.~- Ja już nic nie przypuszczam - odparł
340 II,17| zastanowił się.~- jeszcze nic nie wiem; waham się, jakbym
341 II,18| wychodzę na ulicę. W ogóle nic mi nie jest, tylko czasem
342 II,18| będę mógł z nikim gadać i w nic wierzyć.~W końcu lipca Henryk
343 II,19| się tak szybko, że gdyby nic gęsty dym ich cygar, można
344 II,19| zrobić, tyle mógł zrobić i nic nie zrobił!... - powtarzał
345 II,19| przypominał sobie dziwne, a nic dobrego nie zapowiadające
346 II,19| rozpędza nudy...~- I marszałek nic?...~- Marszałek, naturalnie,
347 II,19| cóż by to znaczyło?...~- Nic. Widocznie Szlangbaum musiał
348 II,19| że on taką psotę zrobił.~Nic nie mówiąc nikomu o tym,
|