bold = Main text
     Tom,  Rozdzial                                    grey = Comment text

4001 II,3 |          Nótre-Dame, Instytutem Francuskim i cmentarzem Montparnasse
4002 II,3 |             Sekwany, obok Hotelu Inwalidów i Szkoły Wojskowej jest siedziba
4003 II,3 |                  jest siedziba militaryzmu i wszechświatowych wystaw. ~
4004 II,3 |                wielkie miasto, jak roślina i zwierzę, ma właściwą sobie
4005 II,3 |                    właściwą sobie anatomię i fizjologię. Zatem - praca
4006 II,3 |                 Rządzili nimi Merowingowie i Karlowingowie, Burboni i
4007 II,3 |                   i Karlowingowie, Burboni i Bonapartowie, były trzy
4008 II,3 |          Bonapartowie, były trzy republiki i parę anarchii, była inkwizycja
4009 II,3 |                  anarchii, była inkwizycja i ateizm, rządcy i ministrowie
4010 II,3 |                inkwizycja i ateizm, rządcy i ministrowie zmieniali się
4011 II,3 |         odgraniczały się dzielnice: uczona i przemysłowa, rodowa i handlowa,
4012 II,3 |               uczona i przemysłowa, rodowa i handlowa, wojskowa i dorobkiewiczowska. ~
4013 II,3 |                rodowa i handlowa, wojskowa i dorobkiewiczowska. ~Ten
4014 II,3 |                 przy bulwarze St. Germain. I tym sposobem ród spracowany
4015 II,3 |                    sposobem ród spracowany i zbogacony około Bastylii,
4016 II,3 |                werendy jakiś uliczny tenor i przy akompaniamencie arfy
4017 II,3 |                   te ravir un doux baiser!~I natychmiast kilku gości
4018 II,3 |             błazeństwa."~Wstał zachmurzony i z bólem w sercu przesuwał
4019 II,3 |                krzykliwych, rozmawiających i śpiewających jak dzieci
4020 II,3 |         praktycznymi celami, są szczęśliwi i tworzą arcydzieła. ~A ja
4021 II,3 |              Naprzód - za perpetuum mobile i kierowaniem balonami, potem
4022 II,3 |                    mnie zrobić swoim sługą i niewolnikiem."~I wyobrażał
4023 II,3 |               swoim sługą i niewolnikiem."~I wyobrażał sobie, jak by
4024 II,3 |                  do niej. Mógłby ją poznać i albo wytrzeźwiałby, albo
4025 II,3 |           rozpaczają, ale tańczą, śpiewają i w ogóle najweselej pędzą
4026 II,3 |                  energia, nauka, zdolności i taki ogromny majątek toną
4027 II,3 |             niedorzeczność swego położenia i postanowił wydobyć się. ~"
4028 II,3 |                   bez względu na niedzielę i święta. Dzięki czemu spełnia
4029 II,3 |                 zostają tylko najsilniejsi i najzdolniejsi. Ci zaś dzięki
4030 II,3 |                   tysiące fabryk - odzieży i sprzętów. Gdy paryżanin
4031 II,3 |                    zdobyć wiedzę, ma muzea i gabinety. ~Praca nad szczęściem
4032 II,3 |               przeciw nudzie setki teatrów i widowisk, przeciw nieświadomości
4033 II,3 |                    setki muzeów, bibliotek i odczytów. Tu troszczą się
4034 II,3 |                   nie tylko użyteczne, ale i piękne, nie tylko dogadza
4035 II,3 |                tylko dogadza muskułom, ale i zmysłom. I na odwrót - dzieła
4036 II,3 |                   muskułom, ale i zmysłom. I na odwrót - dzieła sztuki
4037 II,3 |                   są nie tylko piękne, ale i użyteczne. Przy łukach triumfalnych
4038 II,3 |                   Przy łukach triumfalnych i wieżach kościołów znajdują
4039 II,3 |              ułatwiające wejście na szczyt i spoglądanie na miasto z
4040 II,3 |                 miasto z wysokości. Posągi i obrazy są dostępne nie tylko
4041 II,3 |                 amatorów, ale dla artystów i rzemieślników, którzy w
4042 II,3 |                 potem - ażeby było piękne. I jeszcze niekończąc na tym
4043 II,3 |               troszczy się o jego trwałość i czystość. Prawdę tę stwierdzał
4044 II,3 |                   Wokulski na każdym kroku i na każdej rzeczy, począwszy
4045 II,3 |             potwornych posągów asyryjskich i mumii egipskich, skończywszy
4046 II,3 |            ostatnich rezultatach mechaniki i elektrotechniki, od dzbanków,
4047 II,3 |                czuł, że wstyd go ogarnia. ~I znowu załatwiwszy w ciągu
4048 II,3 |                 się w pozorny chaos rzeczy i wypadków i na dnie jego
4049 II,3 |                    chaos rzeczy i wypadków i na dnie jego znajdował porządek
4050 II,3 |                    jego znajdował porządek i prawo. To znowu, dla odmiany,
4051 II,3 |                   pił koniak, grał w karty i w ruletę albo oddawał się
4052 II,3 |      rozpierzchnięte dotychczas wiadomości i poglądy zbiegają się w pewną
4053 II,3 |                   mu wiele tajemnic świata i jego własnego bytu. ~"Czym
4054 II,3 |                jestem?" - pytał się nieraz i stopniowo formułował sobie
4055 II,3 |                   Miałem ogromne zdolności i energię, lecz - nie zrobiłem
4056 II,3 |                mają nawet połowy moich sił i mimo to zostawiają po sobie
4057 II,3 |              szarpałem się za trzech ludzi i gdyby mi nie pomógł przypadek,
4058 II,3 |                    co to, on strwonił siły i życie?... ~Na walkę z otoczeniem,
4059 II,3 |                   uczonych, ale - chłopców i subiektów sklepowych. Gdy
4060 II,3 |                 Gdy nareszcie zakochał się i chciał zostać legalnym ojcem
4061 II,3 |        kilkadziesiąt tysięcy rubli rocznie i komplet do wista, byłbym
4062 II,3 |                 duszę, która łaknie wiedzy i miłości, więc musiałbym
4063 II,3 |                    klimatyczną mapę Europy i zapamiętał, że średnia temperatura
4064 II,3 |                     A że ciepło jest siłą, i to potężną, jeżeli nie jedyną
4065 II,3 |                    myślał - świat roślinny i zwierzęcy jest mniej obfity,
4066 II,3 |                   budowę ciepłych mieszkań i przygotowanie ciepłej odzieży.
4067 II,3 |              północy ma więcej wolnych sił i czasu, a nie potrzebując
4068 II,3 |              wszystkie oszczędności narodu i utopiła je w bezmyślnej
4069 II,3 |              mruknął głęboko zniechęcony. ~I w tej chwili, po raz pierwszy,
4070 II,3 |                      wycofam moje kapitały i osiądę w Paryżu. Nie będę
4071 II,3 |                    jakiej specjalnej nauki i życie upłynie mi, jeżeli
4072 II,3 |                       Powrócić go do kraju i zatrzymać w nim mógł już
4073 II,3 |                  odsuwające go od Warszawy i coraz mocniej przykuwające
4074 II,4 |                 odegrać rolę w dyplomacji, i trzeciego, który obiecywał
4075 II,4 |             zakopane przez sztab Napoleona I nad Berezyną, kiedy lokaj
4076 II,4 |                         powtórzył Wokulski i doznał szczególnego uczucia.
4077 II,4 |                wszedł człowiek bardzo mały i szczupły, z twarzą żółtą
4078 II,4 |                bystro mu się przypatrywał, i tak siedzieli minutę, może
4079 II,4 |                Jesteś pan człowiek majętny i znasz się na naukach przyrodniczych. ~-
4080 II,4 |                  Tak - odparł Wokulski. ~- I była chwila, że chciałeś
4081 II,4 |                    czy szatan jest legendą i czy w pewnych chwilach nie
4082 II,4 |                  nie spuszczał z niego oka i uśmiechał się z łagodną
4083 II,4 |              rozmawiałem o ich charakterze i o moich wynalazkach, że
4084 II,4 |              kawiarniach pod uniwersytetem i szkołą politechniczną. Kiedyś
4085 II,4 |                   wariata, ale za heretyka i zdrajcę... ~- Tu, w Paryżu? -
4086 II,4 |                    Iub Neustadzie kacerzem i zdrajcą jest ten, kto nie
4087 II,4 |                   w dziesięcioro przykazań i konstytucję pruską. Tu wolno
4088 II,4 |                  Tu wolno kpić z Bismarcka i konstytucji, ale za to pod
4089 II,4 |                   zrobię je stolicą świata i kolebką przyszłej ludzkości... ~
4090 II,4 |                     Geist patrzył na niego i wciąż uśmiechał się. ~-
4091 II,4 |                   potrzebuję nowej fortuny i nowych ludzi... ~- Skądże
4092 II,4 |                  lat, zajmuję się zoologią i specjalnie badam gatunek
4093 II,4 |           zwierzęcych począwszy od ostrygi i glisty, skończywszy na sowie
4094 II,4 |               glisty, skończywszy na sowie i tygrysie. Więcej ci powiem:
4095 II,4 |                fantazja genialnych poetów. I dopiero wśród całej tej
4096 II,4 |                   istotę z rozumem, sercem i energią. Pan, panie S i
4097 II,4 |                    i energią. Pan, panie S i u z ę, masz niezawodnie
4098 II,4 |                  niezawodnie cechy ludzkie i dlatego tak otwarcie mówię
4099 II,4 |                    będę jeszcze raz u pana i przekonam cię, jak w tej
4100 II,4 |              chwili jesteś niesprawiedliwy i głupi... ~Zerwał się z krzesła,
4101 II,4 |                   ci, że jestem żebrakiem, i kto wie, czy nie najnędzniejszym
4102 II,4 |                godziny będę - odparł Geist i szybko wybiegł z pokoju.
4103 II,4 |                  był wielkim chemikiem. No i porobił jakieś wynalazki,
4104 II,4 |                       Wokulski pożegnał go i poszedł do swego numeru. ~"
4105 II,4 |            kelnerzy rozprawiający o chemii i chemicy, którzy chcą zmniejszać
4106 II,4 |                     był jakiś rozdrażniony i zamknął za sobą drzwi na
4107 II,4 |                         Nie mam nikogo. ~- I majątek masz? Milion... ~-
4108 II,4 |                   można wiedzieć: co zrobi i dokąd zaprowadzi... W każdym
4109 II,4 |                 bardzo łatwo można zginąć, i jeszcze jak!... ~- Coś pan
4110 II,4 |                    rację... - odparł Geist i wydobył z kieszeni średniej
4111 II,4 |          Wokulskiego spojrzenia gorączkowe i podejrzliwe. Raz nawet zawahał
4112 II,4 |         podejrzliwe. Raz nawet zawahał się i zrobił taki ruch, jakby
4113 II,4 |               dotknął jeszcze paru szyftów i - wieko odskoczyło. ~W tej
4114 II,4 |                    ukrył pudełko za siebie i trwożnie spoglądał to na
4115 II,4 |                    najpodlejszej zdrady, a i to nie zawsze... ~Wokulski
4116 II,4 |                Wokulski wzruszył ramionami i usiadł na krześle. ~- Nie
4117 II,4 |                       Wokulski wziął kulkę i aż zdziwił się, tak była
4118 II,4 |                       Oto masz platynę... ~I podał mu tej samej wielkości
4119 II,4 |                  wyborny przewodnik ciepła i elektryczności, pozwala
4120 II,4 |                   chyba stal... ~- Nie sód i nie potas?... - pytał Geist. ~-
4121 II,4 |               więcej podobnych osobliwości i będziesz mógł robić z nimi
4122 II,4 |                    ogarniało go zdziwienie i niedowierzanie, zdziwienie
4123 II,4 |                 niedowierzanie, zdziwienie i obawa. Więc znowu oglądał
4124 II,4 |                  je, kręcił głową, wierzył i wątpił na przemian. ~- No
4125 II,4 |                  wątpił na przemian. ~- No i cóż? - zapytał Geist. ~-
4126 II,4 |               chemikom? ~- Pokazywałem. ~- I cóż oni?... ~- Obejrzeli,
4127 II,4 |                Obejrzeli, pokiwali głowami i powiedzieli, że to blaga
4128 II,4 |                   powiedzieli, że to blaga i kuglarstwo, którym poważna
4129 II,4 |                wolą nie dowierzać zmysłom. I jeszcze dodawali, że robienie
4130 II,4 |                    obłąkać zdrowy rozsądek i stanowczo wyrzekli się doświadczeń. ~-
4131 II,4 |               wyrzekli się doświadczeń. ~- I nie ogłaszasz pan o tym?~-
4132 II,4 |             odkryto by metodę postępowania i znaleziono by to, czego
4133 II,4 |                   wołów, baranów, tygrysów i gadów, mających człowiecze
4134 II,4 |            magnesowa, druk, machiny parowe i telegrafy elektryczne dostawały
4135 II,4 |                    wyboru w ręce geniuszów i idiotów, ludzi szlachetnych
4136 II,4 |                idiotów, ludzi szlachetnych i zbrodniarzy... A jaki tego
4137 II,4 |                        Oto ten, że głupota i występek dostając coraz
4138 II,4 |         potężniejsze narzędzia mnożyły się i umacniały, zamiast stopniowo
4139 II,4 |                  chcę powtarzać tego błędu i jeżeli znajdę ostatecznie
4140 II,4 |                 niechaj ich rasa mnoży się i rośnie w potęgę, a zwierzęta
4141 II,4 |               rośnie w potęgę, a zwierzęta i potwory w ludzkiej postaci
4142 II,4 |                zamiarów? ~- Brak pieniędzy i pomocników. Do ostatecznego
4143 II,4 |                   Wokulski wstał z krzesła i zamyślony, począł chodzić
4144 II,4 |                 mógłbym panu dać pieniądze i jednego, a nawet... dwu
4145 II,4 |                   widzę - odparł Geist. ~- I kiedy można by przyjść?... ~-
4146 II,4 |               swoje okazy, zamknął pudełko i rzekł na odchodne: ~- Napisz
4147 II,4 |                   znowu dotykał swoich rąk i głowy lub chodził stukając
4148 II,4 |             znalazłbym pochłaniającą pracę i spełnienie najśmielszych
4149 II,4 |               człowiek dostałby skrzydeł."~I znowu wzruszał ramionami,
4150 II,4 |                  ramionami, rozkładał ręce i mruczał: ~"Nie, to niepodobna!..."~
4151 II,4 |                   do paradnej sali przyjęć i wezwał Jumarta. ~Właśnie
4152 II,4 |              odparł Wokulski. ~- Więc były i fakta?... ~- Tymczasem dopiero
4153 II,4 |                    Mieszka w naszym hotelu i trzy razy dziennie pokazuje
4154 II,4 |                 zapełniali widzowie starzy i młodzi, kobiety i mężczyźni,
4155 II,4 |                   starzy i młodzi, kobiety i mężczyźni, ubrani elegancko
4156 II,4 |                mężczyźni, ubrani elegancko i bardzo zajęci profesorem
4157 II,4 |               brunet, z rozczochraną brodą i wyrazistymi oczyma. Otaczało
4158 II,4 |                   parę przystojnycb kobiet i kilku młodych mężczyzn o
4159 II,4 |              mężczyzn o twarzach mizernych i apatycznych. ~-To są media -
4160 II,4 |             chodzić, odpowiadać na pytania i wykonywać rozmaite czynności.
4161 II,4 |                   widział podobne zjawiska i bynajmniej nie ukrywał niedowierzania,
4162 II,4 |                   wszakże to asafetyda... ~I medium natychmiast z obrzydzeniem
4163 II,4 |            odrzuciło korek wycierając ręce i narzekając, że cuchną. Innemu
4164 II,4 |                   począł uginać się, drżeć i potnieć pod jej ciężarem. ~
4165 II,4 |                ręcznikiem łopatkę od węgli i wmówił w swoje medium, że
4166 II,4 |                   medium, że jest to młoda i piękna kobieta, którą trzeba
4167 II,4 |                    Zamagnetyzowany ściskał i całował łopatkę, klękał
4168 II,4 |                  łopatkę, klękał przed nią i robił najczulsze miny. Gdy
4169 II,4 |                  że tarzał się po podłodze i bił głową o ścianę. ~W tej
4170 II,4 |                Palmieri dmuchnął mu w oczy i młodzian obudził się ze
4171 II,4 |                 policzkach, wśród oklasków i śmiechu obecnych. ~Wokulski
4172 II,4 |                   Rzekome wynalazki Geista i jego mądrość, moja szalona
4173 II,4 |               mądrość, moja szalona miłość i nawet ona... Ona sama jest
4174 II,4 |         rzeczywistością, która nie zawodzi i nie kłamie, jest chyba -
4175 II,4 |                   ulicę, wpadł do kawiarni i kazał podać koniak. Tym
4176 II,4 |             mądrości, największe złudzenia i ostateczne rozczarowania,
4177 II,4 |                   jest ordynarnym oszustem i jeżeli można kochać się
4178 II,4 |               łopatce od węgli, jak ja w n i e j, to cóż mi jeszcze pozostaje?... "
4179 II,4 |                hotelu rozmarzony koniakiem i zasnął w ubraniu. A gdy
4180 II,4 |             Palmieriego. Przebrał się więc i szybko zeszedł na drugie
4181 II,4 |              łopatka od węgli jest kobietą i że chustka waży sto funtów?... ~-
4182 II,4 |                     Więc proszę mnie uśpić i powtórzyć na mnie sztukę
4183 II,4 |                Zresztą, gdybyś był uśpiony i miał złudzenie, że chustka
4184 II,4 |                 mnie! - zawołał. - Zresztą i ja pana uśpię ale na to
4185 II,4 |                  Więc jego metale istnieją i... odkrycie metalu lżejszego
4186 II,4 |                przed pożegnaniem się Suzin i Wokulski jedli śniadanie
4187 II,4 |                   w swoim paradnym numerze i naturalnie rozmawiali o
4188 II,4 |               Suzin pociągnął łyk szampana i oparłszy na brzuchu ręce
4189 II,4 |                   robi interesa kopiejkowe i kopiejki zyskuje; ale kto
4190 II,4 |                   Stanisławie Piotrowiczu, i ty zbierzesz okrągły milionik,
4191 II,4 |                 westchnął, zmarszczył brwi i znowu wypił szampana. ~-
4192 II,4 |                  myślisz zostać, ha?... No i nareszcie, powiem tobie,
4193 II,4 |                  przecie u niej można było i w karty pograć, i ładne
4194 II,4 |               można było i w karty pograć, i ładne kobiety znaleźć; i
4195 II,4 |                   i ładne kobiety znaleźć; i dowiedzieć się o niejednej
4196 II,4 |               uwagą. Suzin znowu westchnął i ciągnął dalej: ~- I z czarownikami
4197 II,4 |              westchnął i ciągnął dalej: ~- I z czarownikami naradzasz
4198 II,4 |                 już nie jesteś bankrut. ~- I ty w to wierzysz? - spytał
4199 II,4 |                  Nu, kobieta smaczna rzecz i bywa, że nawet innemu solidniemu
4200 II,4 |              przewróci mózgi. Baw więc się i ty, kiedy masz pieniądze.
4201 II,4 |                 przychodzą tam na kolanach i prawie nie śmią spojrzeć;
4202 II,4 |                    wodę bez ceremonii piją i nawet zęby płuczą... Ach,
4203 II,4 |                      Wokulski podniósł się i przeciągnął jak człowiek,
4204 II,4 |            wyleczył!..." ~Wrócił do siebie i pierwszy raz całkiem spokojnie
4205 II,4 |                czym następował rejestr dat i miejscowości, w których
4206 II,4 |                      Wziął adres baronowej i pojechał w okolice Saint-Germain. ~
4207 II,4 |                    rzucił okiem na książki i z radosnym zdziwieniem spostrzegł
4208 II,4 |                    widok wytartych okładek i spłowiałego papieru cała
4209 II,4 |                  Natychmiast kupił książkę i o mało nie ucałował jej
4210 II,4 |                 zabawy. Wokulski zadzwonił i zaraz na wstępie zobaczył
4211 II,4 |              złocone meble, obrazy, dywany i kwiaty. Po chwili ukazała
4212 II,4 |                napisał nazwisko Stawskiego i miejsc, w których przebywał,
4213 II,4 |               zamachem spełnił radę Suzina i prośbę Rzeckiego. ~Teraz
4214 II,4 |                     prawidłowość w budowie i życiu milionowego miasta,
4215 II,4 |                   chwilę później śmiał się i myślał: ~"Do kogo ja mówię?...
4216 II,4 |                    narody, a w nich ludzie i serca, które szarpią furie:
4217 II,4 |                    furie: nadzieja, miłość i boleść. Któraż z nich najgorsza?
4218 II,4 |                  niezmienna - to był Geist i jego metale; druga iskrząca
4219 II,4 |            wątpliwe, a druga a niedostępna i niepewna. Bo choćbym nawet
4220 II,4 |                walki pomiędzy jego rozumem i sercem. Rozum ciągnął go
4221 II,4 |                   go na popiół. ~"A jeżeli i to, i tamto jest złudzeniem,
4222 II,4 |                   popiół. ~"A jeżeli i to, i tamto jest złudzeniem, jak
4223 II,4 |                    magnetyzera Palmieriego i zapłaciwszy należne dwadzieścia
4224 II,4 |                szpilkę przelewam mój fluid i zaśniesz pan, kiedy na nią
4225 II,4 |              magnetyzowana była medium. ~- I wtedy do owej kobiety przywiązałbym
4226 II,4 |              zegarek. ~Wokulski opuścił go i włócząc się po ulicach myślał: ~"
4227 II,4 |                 się raz na kilka miesięcy, i tylko po to, ażeby przekonać
4228 II,4 |                     szepnął. ~Wziął fiakra i pojechał według adresu,
4229 II,4 |                spoza niego widać było dach i górną część okien domu. ~
4230 II,4 |                  Wokulski wysiadł z powozu i zbliżył się do żelaznej
4231 II,4 |                  furtka nagle uchyliła się i Wokulski wszedł na dziedziniec. ~
4232 II,4 |                środku dziedzińca zdziwiony i zakłopotany. Nagle w oknie
4233 II,4 |                   głowa w czerwonej czapce i znajomy głos zawołał: ~-
4234 II,4 |                    środkowe, otworzyły się i stanął w nich Geist. Był
4235 II,4 |                drewniane sandały na nogach i brudny flanelowy kaftanik
4236 II,4 |               anglo-amerykańskiej kompanii i zdaje się, zrobiłem niezły
4237 II,4 |             tysięcy franków gotówką z góry i dwadzieścia pięć centimów
4238 II,4 |                    miała z łokieć grubości i była w czterech miejscach
4239 II,4 |                wydobywał się obłoczek pary i szybko niknął w powietrzu,
4240 II,4 |                   Geist. ~Wokulski dotknął i syknął z bólu. Na palcach
4241 II,4 |                     wszystko robi się samo i nie może być niespodzianek.
4242 II,4 |            zarzucone retortami, miseczkami i rurkami ze szkła, porcelany,
4243 II,4 |                  porcelany, nawet z ołowiu i miedzi. Na podłodze pod
4244 II,4 |                    Na podłodze pod stołami i w kątach leżało kilkanaście
4245 II,4 |                fotel obity skórą, popękaną i wytartą. ~Wokulski spojrzał
4246 II,4 |                   których wyzierała nędza, i pomyślał, że przecie ten
4247 II,4 |              przypatrzył mu się pochmurnie i rzekł: ~- Cóż, panie Siuzę,
4248 II,4 |                 uwięzło już kilka milionów i może dlatego ich posiadacz
4249 II,4 |                 odkrycia są tak nowe... ~- I ja rozumiem - przerwał Geist. -
4250 II,4 |                sposób bardzo skomplikowany i po kolei począł wydobywać
4251 II,4 |                 swoje okazy, zamknął szafę i śmiejąc się zapytał: ~-
4252 II,4 |                 śmiejąc się zapytał: ~- No i cóż: fakt czy złudzenie? ~-
4253 II,4 |                pojęcia o własnościach ciał i ich budowie wewnętrznej,
4254 II,4 |                    budowie wewnętrznej, no i rozszerzą się granice ludzkiej
4255 II,4 |                  ze stołu stalowy sześcian i podawszy go Wokulskiemu
4256 II,4 |              sześciany tej samej wielkości i z tego samego materiału,
4257 II,4 |                   otworzył szafę, poszukał i wydobywszy mały skrawek
4258 II,4 |                   A teraz idź już, panie S i u z ę, odpocznij i namyśl
4259 II,4 |                 panie S i u z ę, odpocznij i namyśl się: co masz zrobić
4260 II,4 |                 rachunków ze światem; a że i ja mam na parę lat pieniądze,
4261 II,4 |           Niecierpliwie ścisnął go za rękę i popychał ku drzwiom. Na
4262 II,4 |                    pożegnał go jeszcze raz i cofnął się do laboratorium.
4263 II,4 |                  otwarta, a gdy wyminął ją i stanął obok swego fiakra,
4264 II,4 |                  nim skrawek nowego metalu i zawiesił na szyi jak szkaplerz.
4265 II,4 |              roboty?..." ~Usiadł na fotelu i utonął we wspomnieniach.
4266 II,4 |                    Hopfera, stołowe pokoje i gości, którzy drwili z niego;
4267 II,4 |                 maszynę o wieczystym ruchu i model balonu, któremu usiłował
4268 II,4 |                 Książka otworzyła się sama i Wokulski przeczytał:~"Zrywam
4269 II,4 |                powieką, lecz pohamował się i nie splamiła mu twarzy. ~"
4270 II,4 |                   miłość." ~Złożył książkę i cisnął nią w kąt pokoju,
4271 II,4 |                ściany, spadła na umywalnię i ze smutnym szelestem stoczyła
4272 II,4 |                    to któż zatruł ją samą? I dlaczego Mickicwicz, zamiast
4273 II,4 |              Mickicwicz, zamiast śmiać się i swawolić jak francuscy pieśniarze,
4274 II,4 |            pieśniarze, umiał tylko tęsknić i rozpaczać? ~Bo on, tak jak
4275 II,4 |                 rozpaczać? ~Bo on, tak jak i ja, kochał pannę wysokiego
4276 II,4 |                 geniuszu, ale... pieniędzy i tytułu..."~"Biedny męczenniku! -
4277 II,4 |                   oni są winni twoim, moim i naszym nieszczęściom..."~
4278 II,4 |                      Podniósł się z fotelu i ze czcią zebrał porozdzierane
4279 II,4 |                     Położył się na kanapie i znowu myślał: "Szczególny
4280 II,4 |                 różne narody: arystokracja i pospólstwo. Jeden mówi,
4281 II,4 |                  która ma prawo ssać glinę i mierzwę, a ten drugi albo
4282 II,4 |         uwiecznienie monopolu jednej klasy i zdławienie w zarodku każdej
4283 II,4 |                nawet synowie rzemieślników i handlarzy albo kupowali
4284 II,4 |                    szlacheckiego patentu. ~I ja miałbym tam wracać?...
4285 II,4 |                     wiedza, nawet piękność i zręczność, a nawet choćby
4286 II,4 |             wciskania się do przedpokojów. I ja bym tam miał wracać?..."~
4287 II,4 |                   Począł chodzić po pokoju i liczyć: ~"Geist jeden, ja
4288 II,4 |                  Ze dwu jeszcze znajdziemy i za cztery albo pięć lat
4289 II,4 |                  jego oknami rozszerza się i potęguje ogarniając cały
4290 II,4 |             ogarniając cały Paryż, Francję i Europę. I że wszystkie głosy
4291 II,4 |                   Paryż, Francję i Europę. I że wszystkie głosy ludzkie
4292 II,4 |                   Szybko rozpiął kamizelkę i wydobywszy spod koszuli
4293 II,4 |              metalu, podobnego do mosiądzu i lekkiego jak puch, był na
4294 II,4 |                 nad stołem, wydobył papier i pióro i zaczął pisać: ~"
4295 II,4 |                     wydobył papier i pióro i zaczął pisać: ~"Mój Ignacy!
4296 II,4 |                głupie rachunki..."~Chodził i myślał: ~"Oto dwie drogi:
4297 II,4 |         cywilizacji, o jakiej nie marzono, i kto wie, czy wprost nie
4298 II,4 |                  na widok obdartego Geista i jego niezmiernych odkryć?
4299 II,4 |                  wleliby się wszyscy jawni i tajni wielbiciele, kuzyni
4300 II,4 |                    ja wiem wreszcie kto!...I znowu musiałbym zamykać
4301 II,4 |                    Znowu usiadł przy stole i zaczął list do Geista. Nagle
4302 II,4 |                    do drzwi. Wszedł garson i podał Wokulskiemu duży list. ~"
4303 II,4 |                  Wszystko jedno!" -mruknął i zaczął: ~"Mój kochany panie
4304 II,4 |                   czeka na obiecany kamień i ja także chciałabym poradzić
4305 II,4 |                   w tej chwili jest u mnie i spiekła raczka usłyszawszy,
4306 II,4 |             Mieszka u ciotki w sąsiedztwie i często mnie odwiedza. Domyślam
4307 II,4 |                   się więc z przeprosinami i jak najrychlej przyjeżdżaj
4308 II,4 |                zabawi tu jeszcze kilka dni i może uda mi się wyjednać
4309 II,4 |                    od stołu, otworzył okno i postawszy w nim chwilę przeczytał
4310 II,4 |                 się garson. ~- Natychmiast i... powóz na dworzec kolei
4311 II,5 |                    natychmiast przyjeżdżał i zabawił u niej parę tygodni.~"
4312 II,5 |                   ciężkich trudach, a może i rozerwał się w moim domu,
4313 II,5 |                jeszcze towarzystwo młodych i ładnych kobiet."~Dużo mnie
4314 II,5 |                   Dużo mnie obchodzą młode i ładne kobiety! - mruknął
4315 II,5 |                  jego handlu znowu wzrosły i wzrastały z tygodnia na
4316 II,5 |                    zgodził ósmego subiekta i dwu ekspedytorów. Kiedy
4317 II,5 |                  otworzył kasę ogniotrwałą i z uroczystą miną wydobył
4318 II,5 |                Wokulski wzruszył ramionami i przeczytał list. Suzin proponował
4319 II,5 |                stary! - westchnął Wokulski i przerwał rozmowę. Nie miał
4320 II,5 |                    pakę biletów wizytowych i listów. Przez czas nieobecności
4321 II,5 |                  wpływowych, utytułowanych i majętnych, z których co
4322 II,5 |                 rozmaitych władz cywilnych i wojskowych lub też anonimy
4323 II,5 |                 pani Stawska jest kokietką i awanturnicą, a Rzecki oszustem,
4324 II,5 |                    domu wykrada mu komorne i dzieli się z rządcą, niejakim
4325 II,5 |                 przechodził; byli jednakże i tacy, którzy z widoczną
4326 II,5 |                    że propozycje przyjmuje i że w połowie października
4327 II,5 |                   Na dworcu spostrzegł, że i tu jego osoba robi wrażenie.
4328 II,5 |                 zawiadowca przedstawił się i kazał mu dać oddzielny przedział;
4329 II,5 |                    noc duża, bezksiężycowa i bezobłoczna, a na niebie
4330 II,5 |                     Wokulski otworzył okno i przypatrywał się konstelacjom.
4331 II,5 |                  nie zaciągnął do Paryża?"~I oczyma duszy widział szerokie
4332 II,5 |              oczyma duszy widział szerokie i niezwykłe życie swoje, jakby
4333 II,5 |                    między dalekim Wschodem i dalekim Zachodem. "Wszystko,
4334 II,5 |                    między resursą, sklepem i prywatnymi salonami, gdzie
4335 II,5 |                      Zrobiło mu się gorąco i z wolna uczuł jakąś przemianę
4336 II,5 |               Przypomniał sobie swego ojca i stryja, Kasię Hopfer, która
4337 II,5 |                    Leona, Szumana, księcia i tylu, tylu innych ludzi,
4338 II,5 |                   Co warta cała jego nauka i majątek, gdyby dokoła siebie
4339 II,5 |                    ludzi szlachetniejszych i lepszych?... ~"Jest i u
4340 II,5 |    szlachetniejszych i lepszych?... ~"Jest i u nas niemało do zrobienia -
4341 II,5 |                  zrobienia - szepnął. - Są i u nas ludzie, których warto
4342 II,5 |                innym przysporzyć szczęścia i sam być szczęśliwym..." ~
4343 II,5 |            szczęśliwym..." ~Przymknął oczy i zdawało mu się, że widzi
4344 II,5 |                  jej tylko właściwy sposób i łagodnym uśmiechem przytakuje
4345 II,5 |               Zapukano do drzwi przedziału i po chwili ukazał się nadkonduktor
4346 II,5 |                    Nadkonduktor cofnął się i przymknął drzwi, a Wokulski
4347 II,5 |               spółki do handlu ze Wschodem i jednym z niewielu już konkurentów
4348 II,5 |                    myślał Wokulski. - Może i on jedzie do prezesowej,
4349 II,5 |               wagonowym słychać było kroki i rozmowę; drzwi przedziału
4350 II,5 |               przedziału znowu usunęły się i ukazał się nadkonduktor,
4351 II,5 |                mniejszą bródką prawie siwą i dobrze siwiejącą głową. ~"
4352 II,5 |            doskonale! - zawołał baron - bo i ja tam jadę. Prawie od dwu
4353 II,5 |                 nie ma rady!... ~Śmiał się i mrugał oczyma, a Wokulskiego
4354 II,5 |                  uczułem dla pana szacunek i sympatię, która teraz zamienia
4355 II,5 |             nierozsądną zasadę abstynencji i za to, panie, cześć... Musimy
4356 II,5 |                  chwilę siedział bez ruchu i głosu. Nareszcie wybąkał:~-
4357 II,5 |                  Właśnie mam je przy sobie i jeżeli pan pozwoli... Pan
4358 II,5 |               pudełka, ustawił je na ławce i po kolei zaczął otwierać. ~-
4359 II,5 |                     jeden kamień... Brosza i kolczyki już są ozdobniejsze;
4360 II,5 |                     Proste to, ale smaczne i może dlatego ładne...Ale
4361 II,5 |              tygodni, jak oświadczyłem się i zostałem przyjęty. ~- Komu
4362 II,5 |              oświadczył się pannie Izabeli i że nie dla niej wiezie szafiry. ~-
4363 II,5 |               Baron zerwał się z siedzenia i prędko zaczął chować pudełka. ~-
4364 II,5 |                   oczach pańskich znużenie i mimo to ośmieliłem się spłoszyć
4365 II,5 |                panie, spać nie mam zamiaru i miło mi będzie odbyć resztę
4366 II,5 |                   początku robił ceremonie i chciał wychodzić, ale widząc,
4367 II,5 |              wydała mi się zimna jak posąg i tylko zajęta strojami. Dopiero
4368 II,5 |               bardzo młodo zacząłem siwieć i nie bez tego, ażebym od
4369 II,5 |              dotknął wąsów fiksatuarem. No i kto by, panie, pomyślał:
4370 II,5 |                upodobanie do siwych włosów i że dla niej prawdziwie pięknym
4371 II,5 |              Prawdziwie jestem szczęśliwy, i to w sposób, który dla mnie
4372 II,5 |                zalecają mi to doktorzy. No i projektowałem, że wezmę
4373 II,5 |              dobrze wychowaną z nazwiskiem i prezencją, bynajmniej nie
4374 II,5 |                  miłość zastępuje mi drogę i jednym spojrzeniem roznieca
4375 II,5 |                    posądza o interesowność i nie uznaje żadnych wyższych
4376 II,5 |                    do pokoju panny Eweliny i nie powiedziawszy ani słówka
4377 II,5 |                   nim mianowałem ją jedyną i wyłączną spadkobierczynią,
4378 II,5 |                   wdeptał się po szyję..."~I nie mógł odpędzić wizerunku
4379 II,5 |                  blask niezdrowy. Komiczne i smutne wrażenie robiły wybuchy
4380 II,5 |                okno jest dobrze zamknięte, i siedział w przedziale coraz
4381 II,5 |                  spełniają występków, lecz i poświęcają się nierównie
4382 II,5 |                 coś jej strzeliło do głowy i musi być także zadurzona,
4383 II,5 |                okno zamknięte przez barona i dla odpędzenia natrętnych
4384 II,5 |                  się Byk, Orion, Pies Mały i Bliźnięta. Przypatrywał
4385 II,5 |             rozsianym w tej okolicy nieba, i przyszła mu na myśl ta dziwna,
4386 II,5 |                     toż to w gruncie jedno i to samo: siła tak wielka,
4387 II,5 |                 odleci gdzieś w przestrzeń i za parę lat stanie się bryłą
4388 II,5 |                    systemu, a kto wie, czy i na niej nie rozbudzi się
4389 II,5 |                które przenika całą naturę? I czy pomiędzy nim a jego
4390 II,5 |             przepaść aniżeli między ziemią i słońcem? Co się tu dziwić
4391 II,5 |             gwiazdy. Wokulski zamknął okno i legł na bujającej kanapie. ~"
4392 II,5 |                     nad nim stał konduktor i budził go w najuprzejmiejszy
4393 II,5 |                      O, już jest dziewiąta i od pół godziny stoimy na
4394 II,5 |                 dano mu wody do umycia się i oczyszczono odzież. Rozbudził
4395 II,5 |                 Rozbudził się już zupełnie i wszedł do małego bufetu,
4396 II,5 |                 zawiadowca, żem się omylił i zamówił konie na jutro.
4397 II,5 |                 punktu wydawała się płaska i prawie bezleśna; tu i ówdzie
4398 II,5 |               płaska i prawie bezleśna; tu i ówdzie widać było kępę drzew,
4399 II,5 |                    kobieta z takim rozumem i gustem jak pani Wąsowska
4400 II,5 |              człowiek, co za wiedza!... No i zasługi już ma; zrobił kilka
4401 II,5 |            Szczęśliwy ten, komu odda serce i rękę! Co to, panie, za wdzięk,
4402 II,5 |                  Wybornie! - zawołał baron i dał mu parę złotych. - Odnieś,
4403 II,6 |                powozie. Nareszcie Wokulski i baron usiedli, furman w
4404 II,6 |                  machnął batem w powietrzu i para dzielnych siwych koni
4405 II,6 |                 humor w jego towarzystwie. I nie dziwię się, bo to są
4406 II,6 |                 furman zwrócił się do nich i wskazując batem przed siebie
4407 II,6 |                  tak, to oni... Żółty brek i gniada czwórka... Ciekawym,
4408 II,6 |               Wąsowska. Ciekawym, czy jest i moja narzeczona?...dodał
4409 II,6 |                   baron coraz wychylał się i drżał ze wzruszenia. ~Powóz
4410 II,6 |                    niego jak burza śmiechu i okrzyków i zatrzymał się
4411 II,6 |                   burza śmiechu i okrzyków i zatrzymał się o kilkadziesiąt
4412 II,6 |                   czymś w sposób hałaśliwy i zapewne coś uradzono, gdyż
4413 II,6 |                  białą koronkową parasolką i szła powoli z wyciągniętą
4414 II,6 |                    z daleka zdjął kapelusz i dopadłszy narzeczonej, prawie
4415 II,6 |                   baron nagle oprzytomniał i rzekł: ~- Pozwoli pani,
4416 II,6 |                 ręka. Wokulski uścisnął ją i poczuł lodowaty chłód; spojrzał
4417 II,6 |                  na damę w białej narzutce i zobaczył pobladłą twarz
4418 II,6 |                  których widać było smutek i obawę. ~"Szczególna narzeczona!" -
4419 II,6 |                  zwróciwszy się do dwu pań i mężczyzny, którzy już zbliżyli
4420 II,6 |             Starski uchylając kapelusz. ~- I ja - odparł Wokulski. ~-
4421 II,6 |                  pyszne kasztanowate włosy i czarne oczy, a całą fizjognomię
4422 II,6 |                    całą fizjognomię wesołą i energiczną. ~- Już mi pani
4423 II,6 |           zręcznością podsadził narzeczoną i sam usiadł naprzeciw niej.
4424 II,6 |                    naprzeciw panny Felicji i spostrzegł, że dziewczynka
4425 II,6 |                 nie straciła wyrazu smutku i obawy.~Podczas gdy Starski
4426 II,6 |                  mu pogardliwym wejrzeniem i nagle z bezbrzeżnego smutku
4427 II,6 |                  tak wzruszony, że pobladł i posiniały mu usta.~- Ależ
4428 II,6 |                    dyszlowe poszły za nimi i brek silnie pochylił się
4429 II,6 |                  Wokulski spojrzał na brek i w ciągu jednej chwili zobaczył
4430 II,6 |                  oka -brek wyprostował się i wszystko wróciło do porządku.
4431 II,6 |                     Spostrzegła się jednak i zarumieniona bardziej niż
4432 II,6 |          odpowiedziała wdowa marszcząc się i siadając naprzeciw Wokulskiego.~-
4433 II,6 |                odcięła wdówka krzywiąc się i patrząc na drogę.~W breku
4434 II,6 |                  mu przez ramię pogardliwe i melancholijnie spojrzenia.
4435 II,6 |              Zasławek!..- krzyknął Ochocki i zamachnął batem do ogromnego
4436 II,6 |                   się między parasolki dam i kapelusze panów. ~- Nie,
4437 II,6 |              początkującego, dobrze powozi i że najwytrawniejszym furmanom
4438 II,6 |                    należącym do prezesowej i właśnie Wokulski przypatrywał
4439 II,6 |                 poprzecinana ścieżkami, tu i ówdzie ozdobiona klombem,
4440 II,6 |                  której kołysały się łódki i łabędzie. Na tle zieloności
4441 II,6 |                   słupami wyglądał okazale i wesoło. Na prawo i na lewo
4442 II,6 |                 okazale i wesoło. Na prawo i na lewo od niego widać było
4443 II,6 |                 panowie pozwolą do siebie.~I zaprowadziwszy ich do prawej
4444 II,6 |          liberyjnej kurtce, przyniósł wody i zajął się rozpakowaniem
4445 II,6 |                natury; chore serce umilkło i pierwszy raz od dawna zaległy
4446 II,6 |               dawna zaległy w nim ukojenie i cisza. ~Przypomniawszy jednak
4447 II,6 |               delikatnie zapukano do drzwi i wszedł stary służący. ~-
4448 II,6 |                   za nim... Minął korytarz i po chwili znalazł się w
4449 II,6 |                  zaś między panią Wąsowską i baronem siedziała prezesowa
4450 II,6 |            Zobaczywszy swego gościa wstała i wyszła parę kroków naprzód. ~-
4451 II,6 |               panie Stanisławie - rzekła - i dziękuję, żeś posłuchał
4452 II,6 |             wiadomo który już raz dzisiaj, i kazała Ochockiemu, ażeby
4453 II,6 |            zlecenie trzęsąc przy tym głową i rozkładając ręce sposób
4454 II,6 |            Wąsowska? ~- Wygląda na dzielną i wesołą kobietę. ~- Masz
4455 II,6 |            dziewczyna - mówiła prezesowa - i powiem ci, że zaczynam tracić
4456 II,6 |            Wokulski wyszedł na dziedziniec i około lewej oficyny, gdzie
4457 II,6 |                   począł tak szczekać, wyć i rzucać się, jakby dostał
4458 II,6 |                mimo to pies ma wesołe oczy i kręci ogonem, Wokulski pogłaskał
4459 II,6 |                 łańcuchu? ~- Ażeby był zły i nie puszczał do dom złodziejów -
4460 II,6 |            utrzymałaby złego psa. U nas to i pies musi być łaskawy. ~-
4461 II,6 |                 pani kazała do pasieki. ~- I dobrze wam? ~- Z początku
4462 II,6 |                roboty, ale późni przywykem i jestem. Pożegnawszy chłopa
4463 II,6 |                  Wokulski skręcił do parku i długi czas przechadzał się
4464 II,6 |                 dudnieniem kolei żelaznych i że wszystkie te niepokoje,
4465 II,6 |                 przyjść o wpół do trzeciej i iść ze mną na ryby... Ale
4466 II,6 |                    prezesowej Zasławskiej, i jak teraz, martwi się, że
4467 II,6 |                   się, z Kazią zerwało się i choć w łeb sobie strzel.
4468 II,6 |               słabość do Starskiego. Kazio i Kazia, jaka dobrana para,
4469 II,6 |                   ze sobą kilka dni dobrze i nawet Kazio na rachunek
4470 II,6 |                  będzie wyrzec się podróży i osiąść na piaszczystym folwarku,
4471 II,6 |                    że głównie po paryskich i londyńskich knajpach, bo
4472 II,6 |                mężatek. W tym to on mistrz i już ma tak ustaloną reputację,
4473 II,6 |         trzydzieści sztuk, wszystkie umyte i obłatane jak książątka...
4474 II,6 |                 rozmaitych okolicach kraju i wszędzie widziałem, że parobcy
4475 II,6 |            zapytała Ochockiego. ~- Idziemy i pan Wokulski z nami. ~-
4476 II,6 |               rozparty na brzozowym fotelu i mówił z miną znudzoną, uderzając
4477 II,6 |                Stefan Batory albo Napoleon I, gdyby nie pożenili się
4478 II,6 |                 dochody na utrzymanie domu i kogo wprowadzam do rodziny? ~-
4479 II,6 |                 prezesowa patrząc w ziemię i bębniąc palcami po stole. -
4480 II,6 |                  obowiązkową? Za co górnik i marynarz narażają życie?
4481 II,6 |                urodziła się miłość rycerzy i trubadurów? Z pewnością
4482 II,6 |              pewnością nie między szewcami i kowalami, a nawet nie między
4483 II,6 |                 nawet nie między doktorami i adwokatami. Wypielęgnowały
4484 II,6 |                   kobietę z delikatną cerą i białą ręką, które wydały
4485 II,6 |                    za mąż wbrew skłonności i dziś jest błogosławieństwem
4486 II,6 |                        Ale pani to zrobiła i babcia to zrobiła, i my
4487 II,6 |               zrobiła i babcia to zrobiła, i my wszyscy to samo zrobimy -
4488 II,6 |                pofolgowania uczuciom... ~- I ja tak samo zrobiłem - odezwał
4489 II,6 |                  dlatego, ażeby mieć pracę i nie umrzeć głodu. Znam dobrze
4490 II,6 |               Starski patrząc na babkę. ~- I dlatego, że znam, żałuję
4491 II,6 |                 tej chwili podniosła głowę i spojrzała na Starskiego
4492 II,6 |                   swego buta, gryzł cygaro i uśmiechał się na pół drwiąco,
4493 II,6 |                   mruknął Ochocki wchodząc i niespokojnie patrząc na
4494 II,6 |                  tłumaczył się Ochocki. ~- I tak pan zjechał z drogi,
4495 II,6 |                  miał minę tak zakłopotaną i kapelusz tak wsadzony na
4496 II,6 |               towarzystwo skręciło na lewo i boczną aleją szło do budynków
4497 II,6 |                 prezesować obejrzała obory i stajnie, gdzie parobcy,
4498 II,6 |                nagle wybiegło spore źrebię i rzuciło się na prezesową
4499 II,6 |                krowy poznawały swoją panią i witały ją stłumionym rykiem,
4500 II,6 |              paltot, szyję okręcił chustką i wziąwszy pod rękę narzeczoną