Tom,  Rozdzial

 1 II,5 | wiezie taki prezent? ~- Mojej narzeczonej - odparł baron tonem zdziwienia. -
 2 II,6 |       baron - antypatia mojej narzeczonej. Tak działa jej na nerwy,
 3 II,6 |    zdjął kapelusz i dopadłszy narzeczonej, prawie zanurzył się w jej
 4 II,6 |     obok barona, Starski obok narzeczonej, a panna Felicja obok Starskiego.~-
 5 II,6 |   znowu całował rączki swojej narzeczonej, która uśmiechając się rozmawiała
 6 II,6 |           mówił baron do swej narzeczonej, lecz spostrzegłszy, że
 7 II,6 |    żenić. A co powiesz o jego narzeczonej? ~- Wcale jej nie znam,
 8 II,6 |     przypatrzył się pan mojej narzeczonej?... Jaka ona piękna!...Obraz
 9 II,8 |       że umizgi Starskiego do narzeczonej barona musiały już przybrać
10 II,13|     Ba! trułem się po śmierci narzeczonej, ale to właśnie jeden więcej