Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |      że dostawa, której się on dotknął, była uczciwa. Nawet żołnierze,
 2  I,13|        Stojący za nim Wokulski dotknął jego ramienia.~- Słówko,
 3 II,3 |     wyszedł z nim na korytarz, dotknął dzwonka, coś powiedział
 4 II,3 |  Paryżu. ~Wokulski machinalnie dotknął bocznej kieszeni surduta
 5 II,4 |    pudełko; ale opamiętał się, dotknął jeszcze paru szyftów i -
 6 II,4 |         rzekł Geist. ~Wokulski dotknął i syknął z bólu. Na palcach
 7 II,5 |   ażebym od czasu do czasu nie dotknął wąsów fiksatuarem. No i
 8 II,8 |    ażeby podnieść papier. Wtem dotknął sukni panny Izabeli i już
 9 II,17|       i wszystko, czegom tylko dotknął.~- To nierozsądne... nierozsądne... -
10 II,19| instynkta społeczne, ale czego dotknął się w tym kierunku, wszystko