Tom,  Rozdzial

 1 II,6|      zbliżały się do siebie. Na breku gwałtownie strzelano z bata,
 2 II,6|        na widok nadjeżdżającego breku. ~- Jedźmy wszyscy razem! -
 3 II,6|       się i patrząc na drogę.~W breku zrobiło się cicho. Baron
 4 II,6|     prostu niebezpieczny... ~Na breku znowu wszczął się hałas,
 5 II,8|       kozła i po chwili siadł w breku naprzeciw Wokulskiego. ~-
 6 II,8|   jeszcze; nawet nie siedział w breku blisko niej, tylko naprzeciw
 7 II,8| zaproponował powrót. ~Siedli do breku w tym samym porządku co
 8 II,8|     zapadała coraz szybciej. Na breku pomimo to było bardzo wesoło,
 9 II,8|       Eweliny. Co to było tam w breku?... Ach, wolałbym w łeb
10 II,8|       jednak opamiętał się. ~"W breku - myślał - było albo przywidzenie,