Tom,  Rozdzial

1  I,9 |       jej Wokulski pobladł.~"Oto zwierzę!" - szepnął.~- Poszłam na
2  I,12|         korytarz. Było to piękne zwierzę na cienkich nóżkach, z małą
3  I,12|    jeszcze przed chwilą obojętne zwierzę stało mu się sympatycznym
4  I,13| Wokulskim obudziło się drapieżne zwierzę; cały świat zniknął mu sprzed
5 II,1 |       której, siedząc jak dzikie zwierzę, prowadził księgi sklepowe. ~
6 II,3 |    wielkie miasto, jak roślina i zwierzę, ma właściwą sobie anatomię
7 II,6 |       Ochocki pohamował figlarne zwierzę, a prezesowa dała mu zwykłą
8 II,17|        więcej szans, że trafi na zwierzę aniżeli na człowieka!...~"
9 II,19|    Szuman - że... to bydlę... to zwierzę... wtedy w maju, kiedy jechał