Tom,  Rozdzial

1  I,10| bolesne, że nie masz do mnie zaufania. Bo rada przyjaciela i starego
2  I,10| pożaru, kradzieży, nadużycia zaufania, awantury?...~- Boże uchowaj!-
3  I,12|   Mam go bez spółki.~- Dowód zaufania...~- Wystarcza mi własne.~
4  I,18|  okropne, że Stach ma więcej zaufania do Żydów aniżeli do mnie..." ~"
5 II,4 |      mnie nabrał pan takiego zaufania? - pytał Wokulski już spokojny.~-
6 II,10| baronowę także nie wzbudzały zaufania w pani Stawskiej. Najczęściej
7 II,13|      chwili nie budził w nim zaufania.~Przez następne dwa dni
8 II,16|    nigdy nie miałem do niego zaufania.~Jakoś z moim zdrowiem nie
9 II,17|     nie zdradzając niczyjego zaufania?...~Co ja zrobiłem, nieszczęśliwy,