Tom,  Rozdzial

1  I,3 | trzymając w ręce sznurek, którym poruszał kozaka.~Przez kilka lat
2  I,10|   krzakach, które mijaliśmy, nie poruszał się żaden listek; nad polem,
3  I,12|        gdy była smutna, niepokój poruszał mu serce. Już bowiem jadąc
4  I,13|          obłoki i co kilka minut poruszał krtanią w taki sposób, jakby
5  I,17|        się tak delikatnie, jakby poruszał je nie materialny podmuch,
6 II,3 |          w jakiś dziwny letarg. ~Poruszał się swobodnie, był trzeźwy,
7 II,6 |      cicho. Baron z zadowoleniem poruszał szpakowatymi wąsikami, a
8 II,15|        się żaden ptak, wiatr nie poruszał najmniejszej gałązki. Nie
9 II,15|          tym czasie wiał wiatr i poruszał listkami drzewa wywołując