Tom,  Rozdzial

1  I,10| widziałem; wreszcie nie śmiałem podnieść oczu od talerza.~- Karierę
2  I,18|    przyjechał do rejenta, ażeby podnieść drobną sumę stu kilkudziesięciu
3 II,1 |       Pani Krzeszowskiej możesz podnieść jakieś kilkanaście rubli,
4 II,5 |         ale poczuł, że nie może podnieść ręki ani wyprostować nóg. ~
5 II,8 |       Wokulski przykląkł, ażeby podnieść papier. Wtem dotknął sukni
6 II,13|      przebaczeniem, bo ono może podnieść moje nadzieje...~Zamyśliła
7 II,19|     znikła.~Pan Ignacy nie mógł podnieść się z fotelu; ręce mu opadły,
8 II,19|      zapytał Rzecki. Chciał się podnieść z fotelu, lecz nie mógł.~-
9 II,19|    Rzecki schylił się, ażeby je podnieść, i nagle uczuł dziwny ból