Tom,  Rozdzial

1  I,9 |            jak ustępuje mu z serca niechęć do Mraczewskiego.~- Nie
2  I,10|           do starozakonnych rośnie niechęć; nawet ci, którzy przed
3  I,19|   postępowaniem mogłam zasłużyć na niechęć Pani i ściągnąć na siebie
4 II,7 |       Jadąc tu panna Izabela czuła niechęć do prezesowej za jej gwałtowne
5 II,9 | Wokulskiego między kupcami wzrasta niechęć, że sklep nasz będzie sprzedany
6 II,12|       Stawskiej zaczęła budzić się niechęć do panny Łęckiej i współczucie
7 II,17|         rzekł - że wzrasta do nich niechęć, kiedy nawet ty...~- Ja
8 II,17|      zaczęła się przeciw nim jakaś niechęć...~- Niechęć tłumu niczego
9 II,17|     przeciw nim jakaś niechęć...~- Niechęć tłumu niczego nie dowodzi.