Tom,  Rozdzial

1  I,4 | policzki, które stary subiekt kolejno nadstawiał mu, nie oddając
2  I,4 |     zaczął dreptać po pokoju, kolejno otwierając szafę, kuferek
3  I,5 |    gdyż w swym boskim obliczu kolejno ukazywał jej wypiększone
4  I,16|       gniew, podziw, sympatia kolejno potrącały jej duszę jak
5  I,17|    Troskliwy sługa przykładał kolejno oko i ucho do dziurki od
6 II,10|      a pani Stawka spoglądała kolejno na wszystkich z takim łagodnym
7 II,17|     znowu zaczął ukazywać się kolejno we wszystkich barwach, począwszy
8 II,17|      nad siłami natury.~Potem kolejno wpadali do niego Szlangbaum
9 II,17|      z Paryża i od tej chwili kolejno budziły się w nim wspomnienia