Tom,  Rozdzial

1  I,2 |     inni. jego koledzy, a także inkasent, posłańcy, nawet - służący
2  I,17|        panie - mówił szlochając inkasent - zapłacę, ale niech mi
3  I,17|         wyszeptał nieszczęśliwy inkasent. ~Panowie Klejn i Lisiecki
4  I,17|   zapłacisz, a ja ci zwrócę... ~Inkasent rzucił mu się do nóg. ~-
5  I,17|       wszystko najlepsze-odparł inkasent i wyszedł, na próżno starając
6  I,17|        sklepu po Obermana. Siwy inkasent przybiegł natychmiast, z
7  I,17|     przyłapać Obermana. Gdy zaś inkasent wyszedł, odezwał się: ~-
8  I,17|             Jak zwykle - odparł inkasent. ~- Aleście się nagadali
9  I,18| Rzeckiego, gdy w tym samym dniu inkasent Oberman przyszedł do niego